Άθυρμα-Παιχνίδι

Δημοσίευση: 28.06.2017

Ετικέτες

Κατηγορία

Άθυρμα
στη βούληση των θεών
ήμουν εγώ.
Σε μια παρτίδα Γκο
μαύρος, άσπρος παίκτης.
Μια ακόμα πέτρα που θα αφαιρεθεί από το γκόμπαν.
Μια ακόμα που έμεινε εκτεθειμένη _ατάρι.
Παιχνίδι στρατηγικής η ζωή μας.
Μόνη διαφορά ότι αυτή συνεχίζεται και μετά το pass.
Σπατάλησα πολύτιμο χρόνο από τη νεότητα μου
όχι γιατί δεν ήμουν καλός παίκτης.
Γιατί ο χρόνος δε στάθηκε καλός μαζί μου.
Ο πίνων μεθά και ο παίζων χάνει.
Ή μήπως παρτίδα δίχως νικητή και ηττημένο;
Μια ακόμα προσβολή γραμμένη σε λιβελογράφημα;
Όχι δε χάθηκε το παιχνίδι.
Θα εξαγοράσω χρόνο.
Θα αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού
Σημασία δεν έχει να κερδίζεις ή να χάνεις.
Αρκεί που κινείσαι και είσαι ζωντανός.
Τότε έρχεται η επιβράβευση.
Η επιβράβευση με πολυάριθμα dan ικανά για νέες παρτίδες νίκης.

_

γράφει η Φωτεινή Πεσματζόγλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

(Σαν) όνειρο ήταν

(Σαν) όνειρο ήταν

Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι, ενός παιδιού την ομορφιά ατενίζω. Σαν θαλλός, γερμένο προς τον ήλιο, με γέλιο τιμαλφές και φωτεινό. Έχοντας ακτίνες να το ακολουθούν, σαν προβολείς θεάτρου.    Προσοχή! Η αυλαία κλείνει.   Κοιτάζοντας στο απέναντι χαγιάτι,...

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Σύμπας

Σύμπας

Τη χαραυγή ντύνεσαι Αφροδίτη ήλιος χρυσός το απομεσήμερο στο έρεβος ασημένιο φεγγάρι. Κι εγώ, καταδικασμένος να ζω, σ’ ένα μόνο γαλάζιο αστέρι να θαυμάζω όλα τα άλλα. Σε όλα τα άλλα είσαι εσύ... εγώ... ένας ταπεινός στρατιωτάκος του σύμπαντος που με διάλεξε να σε...

Αναζήτηση…

Αναζήτηση…

Πλέουμε στο κουφάρι του καλοκαιριού Δίπλα μας κόλποι, ο Μέγας Γυαλός, η Μικρή Άμμος νησιά, της Αποκάλυψης, της Παναγιάς, της Λαγνείας Διαβήκαμε στον καιρό και σε μέρη δύσβατα Μάθαμε να χωρίζουμε τις θύμησες όπως χωρίζουν τα νησιά τους ανθρώπους τους -ντόπιοι,...

The last exit

The last exit

Με την πρώτη συννεφιά του Σεπτέμβρη χρωματίζονται τα όμορφα που θα έρθουν.  Αρκεί να θες να τα δεις… Όπως θα οδηγείς στη μεγάλη βαρετή ευθεία ενός ατέλειωτου, σκληρού και άχρωμου καλοκαιριού,  μη ξεχαστείς! Να στρίψεις στην τελευταία έξοδο.  Σ ’αυτή που γράφει… “Μωβ,...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Σοφία Ντούπη

    Πολύ δυνατό το ποίημα- μονόλογός σου Φωτεινή μου…μου άρεσε τόσο, που δεν ήξερα πια φράση του να κρατήσω!! “Όχι δε χάθηκε το παιχνίδι.
    Θα εξαγοράσω χρόνο.
    Θα αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού”. Διάλεξα αυτή γιατί μ’ αρέσει το “παιχνίδι”… “Σημασία (όπως πολύ σοφά μοιράζεσαι μαζί μας) δεν έχει να κερδίζεις ή να χάνεις. Αρκεί που κινείσαι και είσαι ζωντανός.”
    Να είσαι πάντα καλά και καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!!!

    Απάντηση
  2. fotpesmatzoglou

    Αγαπημένη μας Σοφία μεγάλη τιμή μου κάθε σου σχόλιο, κάθε σου λέξη. Ευχαριστώ τοβιβλίο.net για τους αξιόλογους ανθρώπους που συναντώ!! Να είμαστε καλά!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου