Ένας φόβος κι ένα χάδι

Δημοσίευση: 8.04.2017

Ετικέτες

Κατηγορία

Τι να θρηνήσω πια τις νύχτες τις κομματιασμένες
στου φεγγαριού τις ατέλειωτες τις σιωπές
μαράθηκαν τα γιασεμιά μου
απάντηση καμιά δεν πήρε η καρδιά μου

ένα φόβο μου προσέφερε η νύχτα
τα βλέφαρά μου ασάλευτα τον αγκαλιάζουν
μα κάπου στης νύχτας την άκρη
ένας δρόμος υπάρχει

κι η θάλασσα ξεμακραίνει, καίγεται
στις φλόγες πυρπολείται η ψυχή στη νύχτα τη μακάβρια
γαλάζιο ψάχνω για να βρω
την ένδεια του καιρού για να διαβώ

φόβος κι ο αέρας που μονολογεί
τα χνάρια του απολιθωμένα
σημάδια στο κορμί και στην ψυχή
ένας φόβος κι ένα χάδι, δόλια παγίδα μου ’στησε η ζωή

μα κατακρεμνίζεται η νύχτα στης αυγής το βωμό
ανασταίνεται η μέρα, ένα χάδι με κερνάει γλυκό
με ντύνει με του γιασεμιού τ’ αρώματα
τα σφιγμένα χείλη από τις στράτες της ζωής γεμίζει χρώματα...

_

γράφει η Ελένη Φλεμετάκη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

Τα Βήματα

Τα Βήματα

Έτσι πορεύτηκα έως τα σήμερα, χορεύοντας. Στριφογύριζα ανάλαφρος, χαμένος στη μουσική. Ένα έργο τέχνης κάθε βήμα μου και κάθε περιστροφή. Τον πόνο στα χέρια και τα πόδια μου δεν τον λογάριασα.   Έτσι πορεύτηκα έως τα σήμερα, χορεύοντας. Το σώμα μου σαν ποτάμι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου