Στο λιμάνι που έδεσες
Τις πληγές σου μέτρησες
Μα τα θέλω σου άφησες
Να δέσουν κι αυτά.
Όσους κιαν γνώρισες
Στα πρέπει τους κόλλησες
Μα τα λάθη τους έξυσες
Και θέλαν άλλα.
Τα κύματα ζήλεψες
Τους κάβους έκοψες
Μα όσα κιαν ξόδεψες
Αξίζαν κι άλλα.
Με θάρρος έτρεξες
Τους καημούς έπνιξες
Μα όπου κι ότι φώναξες
Ήταν όλα γραφτά.
Σ άλλο λιμάνι έδεσες
Τις πληγές σου μέτρησες
Μα ίδιες ήταν κι ένιωσες
Πως δεν υπάρχει Ελευθερία.
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Ο πίνακας μιας μέρας σου. Πλάσε χαρά, πλάσε ζωή, αξίες και ομορφιά η αύρα σου θ’ αγγίξει ανθρώπους πιο βαθιά ωραία συναισθήματα στη σύνθεση μιας μέρας πομπός ελπίδας, άνοιξης, στο φάσμα μιας εσπέρας. Το κάδρο των αισθήσεων γέμιζε με αγάπη μια θάλασσα χαμόγελα στου ουρανού τον χάρτη.
Ένα παιδί πεθαίνει στο σπίτι. Κουρτίνες κλειστές. Λίγο φως ξεφεύγει τα βράδια. Καθόλου φως δεν μπαίνει. Κι ας είναι καλοκαίρι. Στον κήπο το ποδήλατο του μεγάλου αδερφού. Της είναι μεγάλο. Αλλά θα το πάρει σε κανα δυο χρόνια. Που δεν θα 'ρθουν. Τα...
Ο πίνακας μιας μέρας σου. Πλάσε χαρά, πλάσε ζωή, αξίες και ομορφιά η αύρα σου θ’ αγγίξει ανθρώπους πιο βαθιά ωραία συναισθήματα στη σύνθεση μιας μέρας πομπός ελπίδας, άνοιξης, στο φάσμα μιας εσπέρας. Το κάδρο των αισθήσεων γέμιζε με αγάπη μια θάλασσα χαμόγελα στου ουρανού τον χάρτη.
πολύ ωραιο Σοφία..οταν το ντύσεις με μουσική να το ακούσουμε!!
Σοφάκι μου από τότε που έπαψαν να μου έρχονται μηνύματα από την σελίδα κάποια χάνω πολλά από τα γραφόμενα!!! Πανέμορφο το ποίημα σου και ναι θα συμφωνήσω με την Μάχη μας να το ντύσεις για να το απολαύσουμε!!! Την αγάπη μου… να έχεις ένα όμορφο Σ.Κ!!!!!!