Από λιμάνι σε λιμάνι
Στο λιμάνι που έδεσες
Τις πληγές σου μέτρησες
Μα τα θέλω σου άφησες
Να δέσουν κι αυτά.
Όσους κιαν γνώρισες
Στα πρέπει τους κόλλησες
Μα τα λάθη τους έξυσες
Και θέλαν άλλα.
Τα κύματα ζήλεψες
Τους κάβους έκοψες
Μα όσα κιαν ξόδεψες
Αξίζαν κι άλλα.
Με θάρρος έτρεξες
Τους καημούς έπνιξες
Μα όπου κι ότι φώναξες
Ήταν όλα γραφτά.
Σ άλλο λιμάνι έδεσες
Τις πληγές σου μέτρησες
Μα ίδιες ήταν κι ένιωσες
Πως δεν υπάρχει Ελευθερία.
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
πολύ ωραιο Σοφία..οταν το ντύσεις με μουσική να το ακούσουμε!!
Σοφάκι μου από τότε που έπαψαν να μου έρχονται μηνύματα από την σελίδα κάποια χάνω πολλά από τα γραφόμενα!!! Πανέμορφο το ποίημα σου και ναι θα συμφωνήσω με την Μάχη μας να το ντύσεις για να το απολαύσουμε!!! Την αγάπη μου… να έχεις ένα όμορφο Σ.Κ!!!!!!