- Τι έκανες σήμερα;

- Τίποτα…

- Πρέπει να πληρώσουμε το φροντιστήριο του μικρού.

- Να περιμένουν, όπως περιμένω κι εγώ!

- Δε θέλω να χρωστάω!

- Ούτε κι εγώ, αλλά δεν έχω!

Με την καθημερινή επανάληψη έσβησαν τα χαρακτηριστικά επικοινωνίας και διασώθηκαν μόνο τα τυπικά γνωρίσματα της έξωθεν καλής μαρτυρίας ακροβατούσης συμβίωσης.

- Χρωστάμε  πολλά;

- Τόσα όσα δικαιολογούν την αναπνοή μου.

Στολίστηκε, φόρεσε ένα πουκάμισο που ο γιακάς έδειχνε πλέον τα σημάδια του χρόνου, έκρυψε τα μανίκια βαθιά στο σακάκι, έσιαξε το παρουσιαστικό του μπροστά στον καθρέφτη και ύστερα έγινε αόρατος μέσα στην πόλη.

- Την Κυριακή θα πάω για καφέ με τις φίλες μου.

- …

- Άκουσες;

- Ναι.

- Τι είπα;

- Κάτι για τις φίλες σου.

- …

Έβαλε τα πιάτα στο πλυντήριο και ύστερα μια κατσαρόλα στο μάτι. Εκείνος έβγαλε το κινητό από την τσέπη.

Sms: Την Κυριακή το πρωί σου ’ρχομαι

Sms: Πάλι πρωί;;; Δεν μπορώ

Πέταξε με δύναμη το κινητό στον απέναντι τοίχο. Εκείνη έσκυψε και μάζεψε τα κομμάτια του και τα πέταξε στον κάδο ανακύκλωσης.

- Σου έχω κάνει tag αμέτρητες φορές και ούτε ένα like.

- Μωρό μου τι αξία έχει ένα like μπροστά στην αγάπη μας;

- Ε! τότε πες μου «σ΄αγαπώ»!

- Πώς; ψέλισσε έντρομος!

- Πώς σου φαίνομαι; Έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό της για να δει το καινούριο της φόρεμα.

- Καλή! σήκωσε το κεφάλι του από την εφημερίδα.

-Μόνο αυτό έχεις να πεις;

- Για την ηλικία σου καλή είσαι, ξαναβούτηξε στην εφημερίδα!

Απευθύνθηκε τότε στον καθρέφτη και απογοητευμένη δεν διέκρινε τίποτα στο γυαλί που να επιβεβαιώνει τον επιθετικό του προσδιορισμό.

- Θα χιονίσει;

- Έτσι είπανε στις ειδήσεις.

- Πετρέλαιο έχουμε;

- Για κανα δυο μέρες.

- Μετά τι θα κάνουμε;

- Σεξ!

Άνοιξε τη ντουλάπα και έβγαλε ένα ξεχασμένο ισοθερμικό μπουφάν από τα καλά τα χρόνια, τότε που πηγαίνανε για σκι στα Καλάβρυτα. Πήρε και έναν μάλλινο σκούφο και τα φόρεσε. Ύστερα άνοιξε το παράθυρο, μάζεψε μέσα τη γάτα και τον έστειλε να αγοράσει μια φτηνή σαμπάνια. 

- Τα παιδιά δεν τα βγάζουνε πέρα!

- Το ξέρω.

- Η κόρη μας  ζήτησε πάλι χρήματα.

- Που καταντήσαμε! Να ταΐζουμε και τον γαμπρό!

- Τι να κάνει κι αυτός; Δεν βρίσκει δουλειά.

- Δωσ’ το, το τελευταίο είναι!

 Έβγαλε από το πορτοφόλι του ένα κολλαριστό πενηντάευρω. Στηρίχτηκε στο μπαστούνι και σηκώθηκε από την πολυθρόνα. Έκανε μερικά βήματα και μόλις ξεμούδιασε έβαλε τα χέρια στις τσέπες του. Ήταν γεμάτες καραμέλες και ζαχαρωτά.

- Ήρθε ένα χαρτί από την Εφορία για σένα.

- Για μένα; Περίεργο. Τι να με θέλει  η Εφορία;

Άνοιξε τον φάκελο προσεκτικά και έβγαλε από μέσα τη διπλωμένη κόλλα. Διάβασε την επιστολή, την ξανάβαλε μέσα και τον πέταξε στα σκουπίδια.

- Τι λέει;

- Λέει να μην το λάβω υπόψη  αν είμαστε τακτοποιημένοι.

- Είμαστε; τον πλησίασε ανήσυχη η γυναίκα.

- Στη γλάστρα με τον ξεραμένο φίκο έχω κρυμμένα τα χρήματα για την κηδεία μας!

- Φοβάμαι!

- Τι φοβάσαι;

- Το αύριο! Τι θα κάνουμε;

Της χάιδεψε τα μαλλιά και την καθησύχασε.

- O γείτονας σάλταρε επειδή φοβόταν το αύριο. Λέω να του κόψουμε την καλημέρα,  μην πάθουμε τα ίδια.

Στάθηκε δίπλα στο αυτοκίνητο με το Άζαξ και το πανί. Του ’κανε νόημα να μην πλησιάσει το παρμπρίζ, αλλά εκείνος επέμενε. Τον κοίταζε βαθειά μέσα στα μάτια και το φανάρι δεν έλεγε να αλλάξει χρώμα. Κατέβασε τις ασφάλειες  για σιγουριά.  Τα μάτια του νεαρού συνέχισαν να τον πολιορκούν και να του λένε το ίδιο πράγμα. Το βλέμμα του σχεδόν λύγισε ώσπου άναψε το πράσινο και έβαλε την πρώτη!

_

γράφει ο Χριστόδουλος Λιτζερίνος

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!