Από καιρό σκεφτόμουνα
τη διαθήκη μου να κάνω
όλα τ’ ασήμαντα υλικά μου αγαθά
μ’ απλοχεριά να τα χαρίσω
μισά εδώ μισά εκεί
κανείς παράπονο δεν θα ’χει.
Σκεφτόμουνα και τη λιπόθυμη ψυχή
όρθια ν’ αναστήσω
ίσως κάτι αυτή
να έδινε, ένα απομεινάρι της
μπορεί να ρίζωνε στο χώμα.
_
γράφει η Πολυξένη Βακιρλή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
0 Σχόλια