Πότε πότε εκεί που ημερεύω
έρχεται και με βρίσκει το μαχαίρι
-στραμμένο στο ποτάμι-
με κίνδυνο
τη ροή μου να διακόψει.
Ίσως βέβαια και να μην έχει σημασία
εάν ο κόσμος γυρίσει ανάποδα
ή το ποτάμι
αφού εγώ
όλα αντεστραμμένα
τα ακούω και τα μαθαίνω
κι είναι ευτύχημα η τυχερή
που δε γνωρίζω
αν το μαχαίρι
είναι του ψωμιού ή του φονιά μου!
_
γράφει η Νόπη Χατζηιγνατιάδου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
Άρρωστο το κύμα ξεψυχάει στην αμμουδιά. Θύελλες μου είχες τάξει φουρτουνιασμένα νερά. Κι εγώ ήσυχος κάλπαζα σε αναζητήσεις γι' άγριους καιρούς κι αιθερογέννητους βοριάδες. Με υποσχέσεις έωλες και χλιαρές σιωπές πότισες το βλέμμα μου μια θάλασσα λάδι να με κρατάει...
ΠΡΩΙΝΟ ΦΙΛΙ (τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο Μουσικού Στίχου στον 10ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδας) - Ήλιε μου που ξημέρωσες, ψάξε για την καλή μου όταν τα μάτια της σε δουν δώσε της το φιλί μου - Αύρα γλυκιά της...
Μια φορά κι έναν καιρό, δεν είχαμε τι να πούμε, έδεσα μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο για να θυμηθώ να πω όταν έχω. - Μια φορά κι έναν καιρό, είχες μια κόκκινη κλωστή στο δάχτυλο αλλά δεν θυμόσουν γιατί. - Μια φορά κι έναν καιρό, δυο κόκκινες κλωστές ενώθηκαν σε μια...
0 Σχόλια