Ένοχος αγνώστου ποινής
Μίζερης γκρίζας αυγής
Σύμπτωση
Μου χάρισες κλεμμένο στέμμα
Στο πάτωμα μια στάλα αίμα
Λύτρωση
Στολίζεις με ψευτιά τις αλήθειες
και χτίζεις ασυνήθεις συνήθειες
Κόρεσα
Κομμάτι γυαλί καθρεφτίζον
Ζωγραφισμένο το Εγώ ιριδίζον
Σ' αγόρασα
Γυρεύεις να βρεις τις πληγές
Ακόμα δεν ξέρεις τι θες
Τι παράσταση!
Ακόμα μια ευκαιρία ζητάς
Την παίρνεις και μετά την πουλάς
Επανάσταση.
_
γράφει η Δώρα Βαξεβανοπούλου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
