Διαβάζοντας το βιβλίο «Η μοναδική ιστορία» του Julian Barnes είναι σαν να παίρνεις ένα χάπι στοχασμού παρατεταμένης αποδέσμευσης. Μπορεί φαινομενικά η γρήγορη και ανάλαφρα ροή και αφήγηση να μην σου δημιουργεί προβληματισμούς και συναισθήματα όμως μετά από λίγο μία γεύση πικρίας και ερωτημάτων σε πλημμυρίζουν.

Θέματα όπως η υπόληψη, ο έρωτας, το θλιβερό σεξ, ο αλκοολισμός, η αγάπη, η ελευθερία, το κατεστημένο και οι γενεές παρουσιάζονται μέσα σε ένα διασκεδαστικό μυθιστόρημα που η αφηγηματική του εναλλαγή και η χρήση διαφόρων τεχνικών το κάνει εύκολα αναγνώσιμο αλλά με νοήματα που περιμένουν ανάλυση και εντυπώνονται στη μνήμη περιμένοντας τον κατάλληλο χρόνο για να κατανοηθούν.

Ένας 19 χρόνος φοιτητής ζει τον έρωτα και την αγάπη με μία μεγαλύτερη γυναίκα. Την ελευθερώνει από τα δεσμά ενός άθλιου γάμου και εκείνος απολαμβάνει το διαφορετικό και το μη συνηθισμένο που του συμβαίνει στην ζωή του σε σχέση με τους συνομηλίκους του. Χαίρεται ακόμα και τις δύσκολες στιγμές της σχέσης. Διεκδικεί το ασυμβίβαστο σε μία αλγοριθμική ζωή που προστάζει το κατεστημένο. Η ιστορία δεν είναι ρομαντική ή κλισέ. Είναι μία φιλοσοφική προσέγγιση του έρωτα με όρους ρεαλιστικούς, αλήθειας και αποφυγής στερεοτυπικών αποχρώσεων η βαρύγδουπων περιγραφών.

_

γράφει ο Γιώργος Σιούτζος