Είναι η φωνή της σιωπής
τα χρώματα του ονείρου.
Η παρτιτούρα
με τις μελωδίες της ψυχής.
Το αντίδοτο της μοναξιάς
και του θανάτου.
Το χρώμα
στο γκρίζο της ζωής.
Η πρωινή δροσοσταλιά.
Η Άνοιξη
στην απεραντοσύνη του Χειμώνα.
Η αρχέγονη σειρήνα του έρωτα.
Μα πιο πολύ,
είναι η αλήθεια της ψυχής μας.
Ένα απάνεμο ακρογιάλι,
των ονείρων μας.
Ένα ταξίδι μαγικό
στη φεγγαρόφωτη νύχτα
της μοναξιάς μας.
Ένα παράξενο ταξίδι της φωτιάς,
στην όαση,
μιας ατέρμονης ουτοπίας.
Η έμπνευση, με νότες της καρδιάς,
με νότες της σιωπής
ή των αισθήσεων
_
γράφει ο Φώτης Τρυφονόπουλος
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
