Θα με ακούσεις;

29.12.2016

Ζωή Κώτσου
Δράσεις | Μικρές ιστορίες | Πεζογραφία

Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα. Τώρα μένω να κοιτάζω τις φωτογραφίες, μένω να αναπολώ περασμένες εμπειρίες. Κάθε μέρα, μια προσωπική μάχη, ένα ψευτοδίλημμα να κυριεύει την ψυχή μου, οι απαντήσεις που δεν τολμώ να δώσω. Αν μιλήσω θα ανακουφιστώ μου λες, μα δεν τολμώ, ντρέπομαι. Ναι, εγώ που στα μάτια σου φαίνομαι ατρόμητη, ριψοκίνδυνη, εξωστρεφής, τώρα απλά ντρέπομαι ακόμα κι εσένα. Ποιος να με ακούσει τώρα που δε μπορώ, πλέον ούτε από το κρεβάτι να σηκωθώ. Μεγαλοποιώ τα μικροπροβλήματα μου λες, μα εμένα με θλίβουν, τη μοναξιά μου ενισχύουν. Θέλω να έρθεις στη θέση μου, τότε θα καταλάβεις, το βάρος της συνείδησης μου να σηκώσεις και τότε θα με ακούσεις.

_

γράφει η Ζωή Κώτσου

Διαβάστε όλες τις Μικρές ιστορίες εδώ

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας!

Οι προσφορές των εφημερίδων

Οι προσφορές των εφημερίδων

Οδηγός ιστοσελίδας

site map

Κερδίστε το!

Κερδίστε το!

Αρχείο

Διαβάστε κι αυτά

Υπολείμματα χαράς

Υπολείμματα χαράς

,

Περπατάς στην παραλία. Είναι ξεκούραση για το μάτι και για την ψυχή η θάλασσα κι ο ουρανός που αγκαλιάζονται κι ας είσαι δίπλα στην πόλη που αγκομαχάει τους πόνους της. Βήματα που τά ’χεις ξανακάνει φορές ατέλειωτες. Άμμος και πάλι άμμος και βότσαλα και κράσπεδα από...

Βανίλια

Βανίλια

,

Μια πόρτα άνοιξε πίσω της. Ένιωσε τον βαρύ ίσκιο του να απλώνεται στο χώρο. Άκουσε την παλιά ψάθινη καρέκλα να τρίζει. Η αναπνοή της έμεινε να αφουγκράζεται. Ένα σούρσιμο κι ένα απαλό ρυθμικό χτύπημα των δακτύλων του στο τραπέζι. Έκανε να κινηθεί, μα τα πόδια της δεν...

Μελέκ

Μελέκ

,

Έκατσε στο παγκάκι αναστενάζοντας με ανακούφιση. Τα πόδια του δεν συνεργάζονταν όπως άλλοτε αλλά σήμερα του έκαναν το χατήρι να τον πάνε μέχρι τη θάλασσα. Ήταν δεν ήταν δεκαπέντε χρονών όταν πρωτοείδε εκείνη την κοπέλα. Χάθηκε τόσο στο μπλε των ματιών της που απ’ την...

8 σχόλια

8 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιωτη
    Άννα Ρουμελιωτη στο 29/12/2016 σε 9:45 πμ

    Αυτό είναι αλήθεια ….. Σαν βρεθούμε στην ίδια θέση … Και νιώσουμε το ίδιο βάρος..Τότε καταλαβαίνουμε..Τότε ακούμε. Καλώς ήρθατε!!

    Απάντηση
    • Ανώνυμος
      Ανώνυμος στο 30/12/2016 σε 2:09 μμ

      Σας ευχαριστώ πολύ!!!

      Απάντηση
  2. Βάσω Καρλή
    Βάσω Καρλή στο 29/12/2016 σε 11:09 πμ

    Αν δε βιώσεις μια κατάσταση, δε μπορείς να νιώσεις τον άλλον. Πέρα για πέρα αληθινό και πολύ όμορφο. Μπράβο σου.

    Απάντηση
    • artforworried
      artforworried στο 30/12/2016 σε 2:13 μμ

      Ακριβώς! Σας ευχαριστώ πολύ !!!
      Ζωή Κώτσου

      Απάντηση
  3. Μάρθα Δήμου
    Μάρθα Δήμου στο 30/12/2016 σε 9:53 πμ

    Αληθινό, περιεκτικό και ωραία δοσμένο. Μπράβο!

    Απάντηση
    • artforworried
      artforworried στο 30/12/2016 σε 2:15 μμ

      Σας ευχαριστώ πολύ !!!
      Ζωή Κώτσου

      Απάντηση
  4. Μάχη Τζουγανάκη
    Μάχη Τζουγανάκη στο 02/01/2017 σε 2:04 μμ

    Μονάχα αν καταλάβουμε πώς πρέπει να προσεγγίζουμε κάποιον χτίζουμε αλήθεια και στηρίζει ο ένας τον άλλον. Η δύναμη της ενσυναίσθησης και μόνο…αλλιώς φαλτσάρουμε στα συμπεράσματά μας. Καλή χρονιά

    Απάντηση
    • artforworried
      artforworried στο 02/01/2017 σε 6:10 μμ

      Καλή Χρονιά !!!

      Ζωή Κώτσου

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου