Καθρέφτης
Η οσμή βαριά,
η μούχλα της υγρασίας
χτυκιό στα χνώτα της αυγής.
Οι κιτρινισμένοι τοίχοι του χρόνου
έσταζαν μοναξιά στο σκουριασμένο είδωλό σου.
Στο βάθος ένας καθρέφτης
μαρτυρούσε το δράμα
μιας αλλόκοτης μαριονέτας του εγώ σου.
Ζούσες σ’ ένα παραλήρημα
από έκθετες διαθέσεις
στην ατελή γλώσσα του θεάτρου.
Σκευρωμένα όνειρα
νωτισμένα, πνίγονταν
σ’ ένα παιχνίδι εξουσίας.
Στο στοίχημα των ματιών
ξέχυλη η πλάνη
λυσσομανά σαν τιμωρία
στο γδαρμένο προσωπείο σου.
Μιαν απάτη του μηδενός
στο βαθύτερο του τραύματος.
-
γράφει η Ασημίνα Λεοντή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
.Ευχαριστω την κ Ελενη Γκαμπουρα και το βιβλιο .νετ.για την φιλοξενια και την ευκαιρια της προσπαθειας που μας δινει!!
Ευχομαι καλο σαββατοκυρικο!!!
Λενα πολυ ευχαριστω για ολα .ελπιζω να φανω πιο συνεπης με την καινουργια χρονια..καλη συνεχεια!!
Μια χαρά είσαι έτσι Μην αλλάξεις Να είσαι πάντα ο εαυτός σου ο άδολος και χαρωπός. Αμήν
Ασημένια μου θα συμφωνήσω με την Λένα μας μην αλλάξεις τίποτα…Πανέμορφο το ποίημά σου!!! Να είσαι πάντα καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!