Όμορφα απουσιάζουν τα γεγονότα από την αιωνιότητα.
Όπως να σε μπερδεύουν όλα μέσα στην πολυκοσμία
και αναζητάς μοναχικό που σε ανορθώνει δωμάτιο.
Ακούγεται η μουσική
παράπονο λυρικό το φεγγάρι βάφει μ’ ασήμι το θαλερό υπερπέραν.
Μουσαφίρηδες ανέμων οι πανσέδες κανονίζουν
από τα χρώματα να είναι πιο ποιητικοί.
Μηνός του τελευταίου
ο χρόνος ενεργεί γαλάζια κι ως τον ουρανό.
Σιωπώ ή πεθαίνω;
Έρχεται από μέσα μου η φωνή που μου υπαγορεύει
θάλασσες μαργιόλες και γόνιμη γη.
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Σιωπώ ή πεθαίνω;
Μεγάλο ερώτημα Στρατή!