Όμορφα απουσιάζουν τα γεγονότα από την αιωνιότητα.

Όπως να σε μπερδεύουν όλα μέσα στην πολυκοσμία

και αναζητάς μοναχικό που σε ανορθώνει δωμάτιο.

Ακούγεται η μουσική

παράπονο λυρικό το φεγγάρι βάφει μ’ ασήμι το θαλερό υπερπέραν.

Μουσαφίρηδες ανέμων οι πανσέδες κανονίζουν

από τα χρώματα να είναι πιο ποιητικοί.

Μηνός του τελευταίου

ο χρόνος ενεργεί γαλάζια κι ως τον ουρανό.

Σιωπώ ή πεθαίνω;

Έρχεται από μέσα μου η φωνή που μου υπαγορεύει

θάλασσες μαργιόλες και γόνιμη γη.

_


γράφει ο Στρατής Παρέλης

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!