Σε είδα εγκλωβισμένη. Στον εαυτό. Σε έναν. Μετά σε πολλούς. Στα προσωπεία τσακισμένη. Προσποίηση πρώτη. Λήψη πρώτη.
Σε ξαναείδα. Με άλλη φορεσιά Σε καινούρια δεσμά. Σε σώμα κατακλυσμό. Χαμόγελο ξύλινο. Κράτησε ένα λεπτό. Προσποίηση δεύτερη και τα βλέφαρα κινούνται. Δεύτερη λήψη και πρώτη κραυγή.
Στημένο λες το παιχνίδι. Στημένη κι εσύ. Άγαλμα η ψυχή. Γυμνή στο κρύο και σπασμένη η καρδιά. «Άντε στα κομμάτια» στημένη και η μοιρασιά. Λήψη τρίτη κι ο φακός εστιάζει στο στήθος. Προσποιείται ο παλμός. Δεν αναπνέεις πια. Αλλάζεις τους όρους. Ξαναστήνεις το παιχνίδι απ’ την αρχή.
Λήψη τέταρτη. Τα δάκρυα σε καίνε και χαμογελάς. Φωτιά είναι τα μάτια. Με βλέπεις. Ποζάρεις. Προσποίηση τρίτη σε τρύπιο δίχτυ.
Τα χέρια σου σχοινιά. Με τυλίγεις σφιχτά. Να πάμε μαζί. Στον φακό η φυγή αφήνει μια μαύρη γραμμή. Πέμπτη λήψη και τελευταία. Δεν προσποιούμαστε πια.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μού άρεσε η …πέμπτη λήψη!!!
Πολύ ωραίο και ιδιαίτερο κυρία ΆΝΝΑ ΜΑΣ
Ευχαριστώ πάρα πολύ Λένα!Καλή σου μέρα!