σχόλια
Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017, ώρα 20.00
Αμφιθέατρο «Μελίνα Μερκούρη», Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού
Η λογοτεχνία είναι μια πατρίδα από μόνη της και μέσα της ζούνε όλες οι γλώσσες και όλες οι παραδόσεις. Οι νεκροί της είναι οι νεκροί όλης της ανθρωπότητας και οι εραστές της είναι όσοι μπορούν να αγαπήσουν κάτω από το φως του φεγγαριού.
Θυμάσαι; Σου είχα πει πως σ’ αγαπώ Κι όλη η πλάση ήταν χαρούμενη και φωτεινή Σου έλεγα κοίτα τα πουλιά καλέ μου, τι όμορφα που ελεύθερα πετούν Κοίτα, σου έλεγα, κοίτα τον ήλιο, τη θάλασσα, τα δέντρα Τι όμορφα που μύριζαν τα άνθη τους, γλυκέ μου! Και το παιχνίδισμα...
Ένα χρόνο μετά την υπόθεση του πρώτου βιβλίου, ο Λούκα Κοντρέτι ζει μια ήρεμη ζωή στη Ρώμη ώσπου ο ιδιωτικός ερευνητής από τη Νάουσα, Τζορτζ Ντόρμερ, που τώρα λείπει στο Αμβούργο, του ζητά να κρύψει μια ανήλικη πόρνη που πρέπει να εξαφανιστεί για πέντε μέρες. Στο...
0 Σχόλια