Προ των πυλών, όρια ορώ. Η μέθεξη ανέφικτη. Επέχω. Ευήθης έποικος δυσιερώ, σε αυτόχθονες σοφούς προστρέχω.   Έθη ανήδονα τα σώματα κοπιάζουν, τους άνηβους στυγνά, στεγνά δαμάζουν.   _ γράφει ο Λεωνίδας...

Ο μικρός αφηγητής της ιστορίας ζει διάφορες καταστάσεις που τον κάνουν να θυμώνει, να πικραίνεται ή να πεισμώνει, σύντομα όμως μια μαγική λέξη, ένα χάδι γεμίζουν χρώματα τη ζωή του. Θα καταφέρει όμως να κάνει και τον πατέρα του να νιώσει καλύτερα όταν επιστρέφει...