Αποθηκεύονται εύκολα οι ψυχές

στα κελάρια του θανάτου

ντυμένες αξιοπρέπεια ρακένδυτη

και μνήμες που δεν σβήνουν.

 

Μόνο μάτια ορθάνοιχτα

βλέμματ' απελπισμένα

που ξεγυμνώνουν απροκάλυπτα

το ανθρώπινό μας ένδυμα.

 

Ποιος έσβησε το χαμόγελο

απ' των παιδιών τα πρόσωπα;

Ποιος μπόλιασε τη λευκή τους αθωότητα

με τα σημάδια του πόνου;

Ποιος έσπειρε τον τρόμο

στα δακρυσμένα τους βλέφαρα;

Ποιος μοίρασε τόσο άδικα

το καρβέλι της ζωής;

 

«Πόλεμος πατήρ πάντων» η απάντηση.

Ατυχώς! μέσα μας εκείνος κατοικεί.

 

_

γράφει η Πολυξένη Βακιρλή

 

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!