Η παιδική μας ηλικία είναι ένα απίστευτα σημαντικό κομμάτι για τη ζωή μας. Πέραν του ότι για μια φορά μόνο θα υπάρξουμε παιδιά κι αυτή είναι υπέροχη εποχή, είναι και μια απόλυτα καθοριστική περίοδος-περισσότερο από όσο έχουμε υποπτευθεί-για την υπόλοιπη ζωή μας. Οι εμπειρίες μας σε αυτήν την περίοδο της αθωότητας είναι κάτι που ρουφάμε σα σφουγγάρι και καταγράφονται και στο μυαλό μα ειδικότερα στην ψυχή μας. Θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, της προσωπικότητάς μας και της συμπεριφοράς μας όταν ενηλικιωθούμε. Πράγματα που θα μας σφραγίσουν και θα μας στιγματίσουν είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα θα αποτελέσουν αιτίες και αφορμές για την πορεία μας και για τις επιλογές μας, τις αποφάσεις μας και τη διαχείριση επίσης όλων αυτών. Ό,τι θετικό και όμορφο πάρουμε ή διδαχτούμε αυτά θα έχουμε εκπαιδευτεί να δώσουμε κι εμείς και κυρίως να ψάξουμε να βρούμε. Σε αυτά το μεγαλύτερο ρόλο τον έχουν οι γονείς μας σαφώς και ο τρόπος που μας γαλούχησαν, μας φέρθηκαν ή μας έμαθαν. Έπειτα δεύτερο ρόλο παίζει το σχολείο και η όποια κοινωνική μας ζωή ως παιδιά.
Αντίστοιχα και όσα άσχημα μπορεί να βιώσουμε που θα μας πληγώσουν ως παιδιά, θα είναι ο λόγος ο οποίος είτε θα κάνουμε τα ίδια λάθη κι εμείς είτε θα μας έλκουν παρόμοιες καταστάσεις ακόμη κι αν είναι επώδυνες, επειδή απλά μας είναι οικείες. Θα θέλουμε διακαώς να βρούμε όσα στερηθήκαμε ή να συμπεριφερθούμε εμείς όπως δεν μας συμπεριφέρθηκαν, μα θα είναι απλά αδύνατο ή έστω πολύ δύσκολο. Το να καταλάβεις όντας ενήλικας πως για πράγματα που αισθάνεσαι, κάνεις και επιλέγεις ευθύνεται αυτή η μακρινή πια περίοδος της ζωής σου, δεν είναι απλό και τις πιο πολλές φορές γίνεται με βοήθεια ειδικού. Και βέβαια πρέπει να αποδεχτούμε πλήρως όλα αυτά για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε πράγματα μα κυρίως να τα χειριστούμε ή να τα βολέψουμε μέσα μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνουν απωθημένα που θα πληρώσουν άλλοι άνθρωποι ή να μας δηλητηριάζουν εμάς τους ίδιους. Αυτό για όσα αρνητικά βέβαια, διότι όσα θετικά καλώς και θα τα κρατήσουμε ως πρότυπα και ως πολύτιμο θησαυρό που με τη σειρά μας θα δίνουμε σε αγαπημένα πρόσωπα.

_

γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!