Σαν πολύτιμο θησαυρό έκρυβε τα συναισθήματά της,
ποτέ δεν τα εξωτερίκευσε, ήταν αποκλειστικά δικά της.
Τα χείλη της μπροστά στους άλλους πάντα χαμογελαστά
μα όταν έμενε μονάχη, αιμορραγούσαν σιωπηλά.
Ό,τι σκεφτόταν και ένιωθε μέσα της το κρατούσε,
γινόταν ένα μαζί του, όλα τα σωματοποιούσε,
και αυτά σαν άλλος χείμαρρος, ορμητικός και βίαιος,
δεν είχαν πού να ξεβράσουν
και αυτή υπέφερε, πονούσε
και την ψυχή της τυραννούσε.
Οι αντοχές της, την είχαν εγκαταλείψει
τα ψυχικά αποθέματα είχαν εκλείψει.
Όλα θα ήταν διαφορετικά
εάν έβγαζε τη μάσκα
εάν άφηνε το δάκρυ να κυλά
και εάν δεν έπνιγε την ίδια της ανάσα.
Ώσπου νόσησε βαριά
και το ’νιωσε στο πετσί της
μόνο τότε κατάλαβε
πως τα κρατημένα τής ψυχής
παραλύουν τις αισθήσεις.
_
γράφει η Βάσω Καρλή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Που σημαίνει Βάσω ότι αν έχεις έναν φίλο και του λες τα μυστικά της ψυχής σου και τον πόνο σου δεν τα μοιράζεσαι απλά αλλάτα κάνεις πιο υποφερτά
ΦΙΛΟΣ λοιπόν ΤΟ φάρμακο.
Συμφωνώ απόλυτα εάν και σπανίζουν. Σε ευχαριστώ Λένα μου για το πέρασμά σου, ακόμη μια φορά.
Πολύ αληθινό .. πιο αληθινό δεν γίνεται νομίζω.. και πολύ δυνατό … κάποια στιγμή ξεσπούν τα κρατημένα ..πέφτουν σαν χείμμαρος πάνω μας και μας παρασύρουν στη δίνη τους … κάθε συναίσθημα έχει τους λόγους ύπαρξής του και όταν το κρατάμε στην άκρη και το θάβουμε είναι σαν να θαβόμαστε ζωντανοί. Μπράβο Βάσω μου , μου άρεσε πάρα πολύ!!!
Έτσι είναι Βάσω με της ψυχής τα κρατημένα. Μεγαλώνουν, διογκώνονται γίνονται βουνό και μας πλακώνουν. Πολύ σωστή η διαπίστωση. Μπράβο Βάσω!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Χριστίνα. Έτσι είναι, για αυτό πρέπει να βρίσκουμε τρόπους, να την ξελαφρώνουμε λίγο την ψυχούλα μας. Να είσαι καλά.
Δε μπορούσες να ερμηνεύσεις πιο σωστά, αυτό που έγραψα. Για μια στιγμή, διαβάζοντας το σχόλιό σου, νόμιζα ότι το έγραψες εσύ. Σε ευχαριστώ από καρδιάς, Άννα μου και χαίρομαι που σε γνωρίζω και φυσιογνωμικά.
Βάσω μου… περιέγραψες πολύ ποιητικά όσα μας πονούν και κρατάμε μέσα μας. Όσα κρύβουμε πολλές φορές ακόμη και από τον εαυτό μας! Και ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι πολλές φορές όλα αυτά τα φυλαγμένα θυμώνουν και στρέφονται εναντίον μας. Αναρωτιέμε μόνο, αλλάζουν οι άνθρωποι; Προλάβαινουν να αλλάξουν; Εξαιρετικό, τόσο το θέμα, όσο και η απόδοσή του!!! Μπράβο σου!!!
Καλή σου μέρα Σοφία μου. Σε ευχαριστώ για τα τόσο καλά σου λόγια. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι, δεν αλλάζουν.