Μια φορά, Χριστέ, σε φίλησε ο Ιούδας
Λένε, Εσύ το ήξερες μετά από αυτό τι σε περίμενε
Από τότε πιστεύω ότι το φιλί
Σε πιστό και προδοτικό ξεχώρισε.

Από τότε λίγο Ιούδας όλοι είμαστε
Λίγο Χριστός, αν είμαστε, με πεποίθηση δεν το λέω
Το φιλί, χιλιάδες φορές, έτοιμο στα χείλη κρατάμε
Περισσότερες από χίλιες φορές, σε φιλούμε, Χριστέ!

Ανέκαθεν το ήξερες ότι θα σου συνέβαινε
Σήμερα, πες μου μόνο, το ξέρεις τι θα μας συμβεί;
Στο κάτω κάτω Συ ένας, μοναδικός Χριστός, ήσουν
Και ο Ιούδας ήταν ένας στην τύχη του!

Με πιστεύεις ότι τα φιλιά με εξαντλούν;
Με πιστεύεις ότι νιώθω Ιούδας περισσότερο από Χριστός;
Και κάθε φορά που από την ψυχή μου τα προσκυνήματα βγαίνουν
Το παθαίνω χειρότερα από σένα στη σταύρωση.

Δεν απαιτώ, Χριστέ, σαν Εσένα ανάσταση
Εγώ πεθαίνω και ανασταίνομαι κάθε μέρα
Ψάχνω το φιλί της προδοσίας να σταματήσω
Που εξαπατά εμένα, αλλά και Σένα, Χριστέ.

_

γράφει ο Έντμοντ-Ανδρέας Σαλβάρης

μετάφραση: Gaqo Trasha

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!