Τι έχω πάθει με σένα μικρή,
Άγριας Δύσης μου αναλαμπή
Τη μέρα όλη είσαι μπροστά
Στο νου, στα μάτια, μέσ’ την καρδιά.
Εικόνες έρχονται κι είναι καυτές,
Που ο νους μου φτιάχνει και είναι στιγμές,
Νομίζω αλήθεια πως είσαι εδώ
Χάδια σού δίνω και σε φιλώ.
Τη νύχτα σκέπτομαι, πάλι θα ‘ρθείς,
Εύκολο θα ‘ναι, πες πως μπορείς,
Πες το αγάπη μου πως θα σε δω,
την ώρα τ’ όνειρου πως θα 'σαι εδώ.
Πλάκα μού κάνεις; Ήρθες ξανά,
Κάνω μια έκκληση, και μ’ απαντάς.
Το όνειρό μου σαν ζωντανό…
Να πω τι είδα; Δεν το τολμώ!
_
γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
0 Σχόλια