Άθυρμα
στη βούληση των θεών
ήμουν εγώ.
Σε μια παρτίδα Γκο
μαύρος, άσπρος παίκτης.
Μια ακόμα πέτρα που θα αφαιρεθεί από το γκόμπαν.
Μια ακόμα που έμεινε εκτεθειμένη _ατάρι.
Παιχνίδι στρατηγικής η ζωή μας.
Μόνη διαφορά ότι αυτή συνεχίζεται και μετά το pass.
Σπατάλησα πολύτιμο χρόνο από τη νεότητα μου
όχι γιατί δεν ήμουν καλός παίκτης.
Γιατί ο χρόνος δε στάθηκε καλός μαζί μου.
Ο πίνων μεθά και ο παίζων χάνει.
Ή μήπως παρτίδα δίχως νικητή και ηττημένο;
Μια ακόμα προσβολή γραμμένη σε λιβελογράφημα;
Όχι δε χάθηκε το παιχνίδι.
Θα εξαγοράσω χρόνο.
Θα αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού
Σημασία δεν έχει να κερδίζεις ή να χάνεις.
Αρκεί που κινείσαι και είσαι ζωντανός.
Τότε έρχεται η επιβράβευση.
Η επιβράβευση με πολυάριθμα dan ικανά για νέες παρτίδες νίκης.

_

γράφει η Φωτεινή Πεσματζόγλου