Ταξιδεύουν τα μάτια μας αλλά οι καρδιές μένουν ριζωμένες εκεί...
Πατρίδα που σε κουβαλάμε όπως φυλαχτό μέσα απ' το μπλουζάκι.
Κι η γιαγιά μου
στυλώνει το βλέμμα της στο συρματόπλεγμα που δεν τελειώνει - κι ας
Τελειώνουν οι ώρες της γλυκιάς φωνής που απομακρύνεται -
Του τρένου οι ρόδες στριγκλίζουν όπως οι δήμιοι ανέκφραστοι καρατομούν την Αθωότητα και σπέρνουν αιματοβαμμένο καημό...
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Διαβάστε κι αυτά
- γράφει η Αλεξάνδρα Παυλίδη - “Τα περσινά τους βάζουν για καλά” του Σπύρου Γούλα και η ανάσυρση των προσωπικών ναυαγίων. Εκδόσεις Πόλις Από τον Μάιο του 2020 κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή του Σπύρου Γούλα, από τις εκδόσεις Πόλις, σε επιμέλεια-διόρθωση Δημήτρη Αθηνάκη...
Νησί θα πει κρούστα στεριάς ζωσμένη στο λουλάκι με βράχια ολοτσαλάκωτα, με δαντελένια μέρη, μια φούχτα σπόρια για τ’ αηδόνια στ’ άσπρο πεζουλάκι, κι ένα ραδιόφωνο ανοιχτό, χειμώνα-καλοκαίρι. Νησί θα πει μοσκοβολιά από σκίνους και θυμάρια, παπαρουνίτσες...
Γαλάζιο πέπλο της καρδιάς μας τραγούδι νοσταλγικό της μοναξιάς μας μας αγκαλιάζεις, μας δροσίζεις με την γαλάζια σου ομορφιά, μας διαποτίζεις. Μας σαγηνεύεις, μας μεθάς. Σε μέρη απίθανα μας πας μας ταξιδεύεις δεν σταματάς ούτε στιγμή να μας μαγεύεις. Μα...
” … όπως οι δήμιοι ανέκφραστοι καρατομούν την Αθωότητα και σπέρνουν αιματοβαμμένο καημό… “, πόσο δυνατά η κραυγή σου ηχεί στην ψυχή.
Η κραυγή της προσφυγιάς, της ξενητειάς, του ξερριζωμού και την απελπισίας….
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!