Ένας φόβος κι ένα χάδι πάντα δίπλα στη ζωή
Μακριά απ’ το σκοτάδι, μοναχά μ’ ένα φιλί.
Τι τα θέλεις αδερφούλη τα τιμόνια τα βαριά;
Αφού ξέρεις τον χειμώνα δεν ανοίγουνε πανιά.
Καθώς θα ’ρθεί η φουρτούνα κι ως στεριά να μυριστείς
Θα ‘χουν μοιάσει με λουλούδια τα μαλλιά που κουβαλείς.
Κάτσε δίπλα για λίγο, τη σιωπή να αφουγκραστείς
Κι έλα πάλι μ’ ένα χάδι στην αγάπη να λιαστείς.
_
γράφει η Μαρία Χατζημιχαήλ
ομορφο..