(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
Σημερινή φιλοξενούμενη στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η λογοτέχνης Χριστίνα Θέμα, την οποία και ευχαριστώ πολύ για την εξομολογητική της συνέντευξη!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Χριστίνα Θέμα γεννήθηκε το 1958 στην Κέρκυρα όπου και ζει σήμερα.
Μεταξύ άλλων έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα και Παιδαγωγική Συμβουλευτική στο Μόναχο. Υπήρξε τριάντα τρία έτη Λειτουργός Β/θμιας Εκπ/σης σε Σχολεία στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Μιλά Ξένες Γλώσσες, παίζει Ακορντεόν, έχει ταξιδέψει πολύ.
Στον χώρο των Μουσών δηλώνει “ερασιτέχνης”, ακριβώς επειδή είναι ερωτευμένη με όλες τις μορφές Τέχνης, λάτρης των Λέξεων και βιβλιοφάγος. Γράφει Χρονογραφήματα, Διηγήματα, Θεατρικά Έργα, Στίχους και Ποίηση επί έτη και υπό σκιάν.
Ασχολείται επίσης με Σενάριο και Σκηνοθεσία.
Έχει διακριθεί ως Ποιήτρια, Πεζογράφος και Θεατρική Συγγραφέας σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς και έχει συμμετάσχει σε Συλλογικές Ανθολογίες Ποίησης και Διηγήματος, καθώς και στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2017.
Έργο της συμπεριλαμβάνεται μεταφρασμένο σε Αλβανική Ποιητική Ανθολογία, ενώ έχουν μελοποιηθεί Στίχοι της. Το 2016 κυκλοφορεί και έντυπη η Διαδικτυακή Αυτοέκδοση της Ποιητικής Τριλογίας, “ΟΣΤΡΆΚΩΝ ΚΕΛΎΦΗ ΚΕΝΆ – ΔΕΥΤΕΡΟΛΈΠΤΩΝ ΌΝΕΙΡΟ – ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΎΣ ΜΑΘΗΤΕΥΌΜΕΝΗ.
Το Γ’ Μέρος έχει μεταφραστεί και στην Αγγλική γλώσσα, “SAPPHO’S DISCIPLE”.
Επιμένει ότι η γραφή της είναι βιωματική, απλή ψυχοθεραπεία – κατάθεση ψυχής και κάθαρση.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝIΑ:
[email protected]
www.facebook.com/christinethemas
http://christina-thema.wixsite.com/poetry
Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές
- Γιατί γράφεις;
Γράφω γιατί αυτό έμαθα πρώτα να κάνω. Να γράφω. Μετά έμαθα να μιλώ. Είχα τραυλισμό. Και σήμερα ακόμα επανέρχεται σε καταστάσεις μεγάλου άγχους και φόβου. Ντρεπόμουν. Κοκκίνιζα πολύ. Σκεφτόμουν όμως και πολύ. Ένιωθα ότι είχα σχεδόν πάντα κάτι να πω, κάτι να δώσω. Δεν μιλούσα, άρα δεν είχα ποτέ “ακροατήριο”. Ούτε και φίλους. Ένιωθα έντονη την ανάγκη να επικοινωνήσω. Με τον τρόπο που ήξερα. Άρχισα να μουντζουρώνω το χαρτί. Να ζωγραφίζω. Να γράφω. Με όσο πιο μεγάλα σύμφωνα και φωνήεντα μπορούσα. Να τα δει κάποιος. Να τα διαβάσει.
Συνέχισα έτσι με κραυγές άηχες για χρόνια. Απέκτησα φίλους. Φίλους φίλους. Πείστηκα ότι αφού δεν προσβάλλω το χαρτί, μπορώ δειλά, έτσι απλά, βήμα το βήμα, να γράψω. Και να μην ντρέπομαι για τα μουντζουρώματα. Έτσι γράφω. Με όλες τις αισθήσεις. Με πάθος και λάθη. Με τόλμη. Δεν μετανιώνω. Γυμνώνομαι ως επιδειξίας. Εκτίθεμαι. Μιλάω από την ψυχή μου για να φτάσω ως την ψυχή. Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχω. Κραυγάζω και εκτονώνομαι ψυχικά και πνευματικά. Είναι η ψυχοθεραπεία μου. Κραυγάζω για να ξορκίσω την “ύβριν”. Να επέλθει η “κάθαρσις”. Κραυγάζω για να πω ότι είμαι ακόμα εδώ. Υπάρχω. Κραυγάζω και γράφω. Για να σωθώ.
- Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;
Θα ήταν προτιμότερο ν’ αποφύγω αυτή την ερώτηση. Είμαι λίγη και μικρή για συμβουλές. Θα προσπαθήσω ωστόσο να μιλήσω μέσα από τις δικές μου εμπειρίες. Αν “υπηρετείς” μια Μούσα, το κάνεις επειδή εκείνη επέλεξε εσένα. Όχι αντίστροφα. Δεν είναι επάγγελμα. Ούτε εμπορική συναλλαγή. Σε αγγίζει η Μούσα σου και αισθάνεσαι τον “οίστρο”. Έχεις ιδέες. Έμπνευση. Αποκτάς τόλμη. Ζεις τολμηρά. Φτάνεις με κλάμα στον οργασμό. Έτσι γράφεις. Μετράς το βάθος των συναισθημάτων σου. Μετράς το βάρος της καρδιάς σου. Έτσι φτάνεις στο πόνημα. Μέσα από την ερωτική πράξη. Ή από το σκοτάδι του θανάτου. Γράφεις και δίνεσαι. Όλα τα δίνεις. Είναι τα δώρα σου. Τα χαρίζεις.
Αν ωστόσο έχεις τις φιλοδοξίες του μεγάλου, του μοναδικού, του ένα, τότε ξέχνα το. Θα απογοητευτείς. Πολλοί γράφουν και ξαναγράφουν. Πληρώνουν γι αυτό. Όσοι βέβαια μπορούν. Και τα βιβλία τους πωλούνται στις προσφορές. Αν πιστεύεις ότι θα γίνεις πλούσιος, ή έστω θα είσαι σε θέση να ζήσεις μόνον από τα γραπτά σου, απατάσαι. Γράφε για το κέφι σου, για σένα γράφε. Αν έχεις κάποια δόσημαζοχισμού, ακόμα καλύτερα. Θα το απολαμβάνεις. Διότι το σίγουρο είναι ότι θα είσαι ο πλέον αυστηρός κριτής σου.
- Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;
Όσοι γράφουν, λίγο πολύ ασχολούνται με διάφορα είδη. Να κατασταλάξουν κάπου. Η ταπεινότητά μου αγαπάει την Ποίηση και το Θέατρο. Γράφει παράλληλα Διήγημα, Χρονογράφημα, Παραμύθι και Στίχους. Υπό σκιάν. Αθόρυβα. Θα ήθελε να δοκιμάσει το Μυθιστόρημα. Κάποτε. Σίγουρα ωστόσο δεν είναι σε θέση να γράψει Πραγματεία, Δοκίμιο και ποτέ να συνεισφέρει στην Κριτική! Λείπουν οι πολύτιμες Γνώσεις…
- Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα ήθελες να εκδίδεται το βιβλίο σου και γιατί;
Χμ… εδώ αυτοσαρκάζομαι. Οι επαίτες και οι χαμηλών τόνων δεν επιλέγουν! Αρκετά γραπτά μου είναι μέσα στο συρτάρι. Και ίσως εκεί να παραμείνουν. Οι Εκδοτικοί Οίκοι είναι Επιχειρήσεις, κάνουν εμπόριο. Αποσκοπούν στο κέρδος. Έτσι γίνεται πάντα με τους επιτυχημένους. Αν όντως γνωρίζουν από Λογοτεχνία, αν είναι και εκείνοι Αναγνώστες, ακόμα καλύτερα. Αποφασίζουν εκείνοι το είδος γραφής που θα “πουλήσει”.
Αποφασίζουν ακόμα και τις θεματικές. Έχουν απόλυτο δίκιο.Έχω την αίσθηση ότι ένας Εκδοτικός Οίκος καλός, σέβεται κάθε δημιουργό που αξίζει. Του δίνει “ευκαιρίες”. “Διευκολύνει” στην έκδοση έργων του. Ιδιαίτερα σε τούτες τις δύσκολες
μέρες που ζούμε. Το Διαδίκτυο εκτός των όσων άλλων θετικών και αρνητικών, βοηθά τους Εκδότες στην γνωριμία με μελλοντικούς συγγραφείς και ποιητές.
- Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Η πελατειακή σχέση δημιουργού και αναγνώστη είναι άγνωστη. Οφείλει να είναι. Το πόνημα δεν έχει Τιμή. Δεν εκτιμάται κάτω από τα μικροσκόπια των πίσω δωματίων. Έχει ωστόσο Αξία. Αυτό εισπράττει ο δημιουργός. Αυτό εισπράττω από τον αναγνώστη μου. Για τούτο λοιπόν, ο κάθε αναγνώστης ξεχωριστά είναι ένας εκλεκτός Φίλος. Φίλος σημαίνει να κακιώνεις και να φιλιώνεις αμέσως. Οι Φίλοι είναι πέρα από τους εραστές. Δεν γνωρίζουν από ψέμα και υποκρισία. Μόνον από αυτούς τους Φίλους αναμένω συμβουλές και κριτική. Θετική και αρνητική. Ο δημιουργός όλα τα αντέχει. Αν είναι αληθινός, και τέτοιος θέλει να μείνει. Μαθαίνει ν’ ακούει προσεκτικά την ανάσα ανάμεσα από τα λόγια.
- Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;
Η καλύτερη κριτική. Από Ποιητή.“Ζηλεύω αυτό το ποίημα, το ζηλεύω… θα ήθελα τόσο πολύ να το είχα γράψει εγώ!”
Η χειρότερη κριτική; Από αρκετούς “φίλους”. Τους είχα χαρίσει αντίτυπα.Τίποτα. Καμιά κριτική. Κανένα σχόλιο. Άνοιξαν ποτέ το βιβλίο άραγε; Αυτή είναι η χειρότερη κριτική. Καμιά “ανταπόκριση”. Το τίποτα.
Αν μου επιτρέπετε, μια παρένθεση εδώ. Θα μιλήσω άκομψα. Ο Έλληνας έχει μάθει ότι αξίζει μόνον ό,τι πληρώνει, ό,τι έχει επάνω αυτοκόλλητη μια τιμή. Οι γνώσεις αγοράζονται, άρα θα μορφωθούμε. Θα επιλέξουμε τι θ’ αγοράσουμε, άρα θα πρέπει να το καταναλώσουμε. Να το φάμε. Να το διαβάσουμε. Έτσι πεζά, αναίσχυντα, αλλά και επώδυνα.
- Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;
Ο κάθε αναγνώστης είναι ένας νέος δημιουργός του έργου σου. Όταν το διαβάζει, το γράφει από την αρχή. Το κάνει δικό του. Εισπράττει εκείνο που νιώθει, που έχει μεταγγιστεί μέσα του από το πρωτότυπο. Από εσένα. Ναι, σίγουρα η όλη διαδικασία του αποκαλύπτει πολλά για την/τον δημιουργό. Δεν μπορείς να κρυφτείς. Η κάθε συλλαβή, ο κάθε τόνος σε προδίδει.
Ακούω ότι είμαι απλή, πολύ αληθινή. Άτομο ευαίσθητο, μοναχικό. Φοβικό ίσως και καταθλιπτικό. Όχι, δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Είμαι “ερασιτέχνης”.Οι λέξεις μου, αν αγγίξουν κάποιον, με “δίνουν”. Η “τέχνη μου” δεν πηγάζει από την ευτυχία. Δυστυχώς είμαι πολύ κακή ηθοποιός. Δεν κατέχω την υποκριτική τέχνη, δεν προσποιούμαι. Αφήνομαι ελεύθερα. Είμαι εγώ.
- Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;
Αυστηρή πολύ. Κοιτάζω και είμαι ακόμα στο ίδιο εκεί. Στην αρχή. Στο κάτι και κάπου. Στην περιπλάνηση. Θέλω δρόμο για να φτάσω. Όπου. Αν με συγκρίνω με καλούς ομότεχνους, ένα 6 θα ήταν τουλάχιστον κολακευτικό!
- Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;
Να ξεκαθαρίσω ότι στη γραφή δεν μιλάμε για καριέρα. Η καριέρα είναι λέξη με αρνητικό ειδικό βάρος και παραπέμπει αλλού. Γνώμη μου πάντα. Ο Ύπνος και ο Θάνατος είναι από την αρχαιότητα αδέλφια. Ο Εφιάλτης και το Όνειρο οι δύο μορφές ενός προσώπου, μιας υπόστασης. Ενιαίας. Εξαρτάται από ποιάν οπτική γωνία κοιτάς. Όνειρο και εφιάλτης συγχρόνως, είναι αυτό που βιώνω όταν γράφω. Αυτό που ζω κάθε λεπτό, κάθε στιγμή. Με το μυαλό, με την ψυχή, με την καρδιά. Με το χέρι, το μολύβι. Με τα σύμφωνα και τα φωνήεντα στη σειρά. Να βγαίνει νόημα. Να λέω κάτι. Και να φοβάμαι. Ότι θα εκτραπώ. Σαν τον Δον Κιχώτη. Ότι θα έλθει η ανατροπή. Θα με επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Θα πω αντίο στην περιπέτεια. Ένα αντίο στους ανεμόμυλούς μου. Το αντίο τελικά στη ζωή.
- …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
…και η ώρα μου!
Εκλεκτέ κύριε Θεόφιλε, είστε πολύ νέος με πολλές ωστόσο περγαμηνές. Σίγουρα …φταίει η Μούσα σας! Εν μέρει. Ας θεωρήσουμε ως αξίωμα το δίπολο του Λόρκα “ Έρωτας και Θάνατος – αυτό είναι η Ζωή”. Η γραφή αναφέρεται στη ζωή. Είναι ζωή. Τι είναι εκείνο που σας “κινητοποιεί”, σας δραστηριοποιεί λογοτεχνικά; Ο Έρωτας ο φτερωτός; Ή μήπως του Θανάτου το μυστήριο;
Θεόφιλος Γιαννόπουλος: …σ’ ευχαριστώ πολύ Συγγραφέα μου για όλα τα καλά σου λόγια, ανταποδίδω από καρδιάς! Σχετικά με το ερώτημά σου, εντοπίζω την έμπνευση σε ότι μου διεγείρει τα συναισθήματα, μου εξάπτει την φαντασία, δονεί μέσα μου την αγάπη, την χαρά, την μοναξιά, την θλίψη και δεν ακολουθώ ποτέ ένα μεμονωμένο μοτίβο. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η ανάγκη μου για εξομολόγηση στο χαρτί …
Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!
Για να σας αποσταλεί το ερωτηματολόγιο επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.
Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!
Με όλη μου τη θετική ενέργεια
Θεόφιλος Γιαννόπουλος
Αγαπητέ Θεόφιλε, σε Ευχαριστώ πέρα από λόγια!!! Αυτά που εξομολογούμαι πηγάζουν από μια γενικότερη πικρία… Η βαθμολογία ωστόσο είναι ΛΑΘΟΣ – σήμερα θα μου έδινα πολύ κάτω από τη “βάση”…