Φρεσκολουσμένα μαλλιά
Η υγρασία θα τα χαλάσει το ξέρει
Έχει τη σημασία του αυτό
Θα επανέλθει σε αυτό που προσπαθεί να καλλωπίσει
Μάλλον, θα ανακουφιστεί από την απομάκρυνση,
από όποια προσταγή έχει δει στα γυαλιστερά χαρτιά
Υπάρχουν δίπλα της άνθρωποι που ζούνε
μόνο μέσα από σελίδες
Τους ξεφυλλίζει γρήγορα με δίχως προσοχή
Σκέφτεται θα φέρει βροχή,
πως θα μπορούσε να ράψει τις σταγόνες της βροχής,
να φτιάξει μια μεγάλη θάλασσα
Έχει νερό, έχει αλάτι κι όνειρα
Λίγο ακόμα σαν κάνει να δακρύσει,
ή να βάλει την τάπα στο νεροχύτη θα ταξιδέψει
Εκείνες οι άχρηστες σελίδες θα γίνουν βάρκες
Αλιεύει το ανέφικτο σε μια λεκάνη γεμάτη νερό
Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει.

_

γράφει η Κωνσταντίνα Γεωργαντοπούλου