Στον καθαρό μου ουρανό
Του είναι μου ανατρέχω
Σε προσβάσιμη περιοχή
Του εγώ μου κατατρέχω.

Σχέδια και όνειρα
Που θέλησα να δώσω
Πνοές και ύπαρξη
Καθοδηγούμενες μην ενδώσω.

Σε άπληστες διαρκώς
Που έρχονται και συμβάλλουν
Σε κακοτοπιές του νου
Συντριβές τους επιβάλλουν.

Νόμους και διαταγές
Εντείνουν και επεκτείνουν
Σύνορα προτροπής
Αποτροπής αποτείνουν

Λάφυρα και έπαινοι
Συμβιβασμοί διώκουν
Προσταγών τις προτροπές
Αυτά επιδιώκουν

Να βρίσκουνε υπόσταση
Το είναι να εγείρουν
Σε θεσμούς και δεσμούς
Αποθέματα συγκλείνουν.

Σε τροχιές που εμείς
Ανόητα επιδιώξαμε
Το κέντρο βάρους επιδεικτικά
Μοναχοί το διώξαμε.

Συμβάλλαμε προτείναμε
Ζυγαριές δεν εβρεθήκαν
Της ακριβείας το έναυσμα
Κι έτσι αποδοθήκαν.

Λυγμοί και σπαραγμοί
Λυτρωτικοί δοθήκαν
Με δεσμά απάνθρωπα
Εγωισμού και δεχθήκαν.

Κίνητρα και πρόλογοι
Μονόλογοι επήλθαν
Στου ασυμβίβαστου εγώ
Των μαζί εκδιωχθήκαν.

Κι έτσι καταφέραμε
Να δώσουμε για πάντα
Τη χαριστική βολή
Στου έρωτα την μπάντα.

Το τόξο το σπάσαμε
Το αγγελάκι εχάθη
Μόνο του και έρημο
Σχέδια αγάπης ξανά πλάθει.

Μα είναι άσκοπο
Δηλώνω και προτείνω
Στη μοναξιά απόθεση
Τιμής και δίνω.

Το χέρι μου απλόχερα
Με πλήρη την εμπιστοσύνη
Για σένα μοναχά
Δικής μου πλάνης η ευθύνη.

–

γράφει η Άννα Ζανιδάκη