Αλεξάνδρα Γαλανού

Δημοσίευση: 31.03.2019

Ετικέτες

Κατηγορία

ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΝ

Από του ύπνου το παράθυρο

ξεφεύγει ο στίχος

ο μοναχικός.

 

Περιδιαβάζει στην πόλη

ανενόχλητος.

Κάθεται σε παγκάκια

ερωτευμένων,

κλείνει το μάτι

στις μικρές εφημερίδες,

κλεφτά κοιτά

και τις γυμνές φωτογραφίες.

 

Σε σκουριασμένης αρχοντιάς

μπαλκόνια αναρριχάται

γαντζώνεται σε πέτρες

προμαχώνα

κρύβεται πίσω από

βαρέλια δίχρωμα

κι έπειτα προχωρεί

στου Αγίου Κασσιανού

την αγρυπνία  −  ίσως ανάψει

ένα κερί, έτσι για την ευλάβεια

της στιγμής −

 

Ο στίχος ο μοναχικός

σε αναζήτηση

του ποιήματος περιδιαβάζει

στην πόλη ανενόχλητος

σφυρίζοντας

έναν άηχο σκοπό

κι ύστερα χάνεται

στις διακλαδώσεις του ονείρου.

 

_

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΑΛΑΝΟΥ γεννήθηκε στη Λάρνακα. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον ίδιο κλάδο με ειδίκευση στην Κοινωνική Ψυχολογία.  Έχει εκδώσει τις ποιητικέ συλλογές: Ανάμεσα στο ζαφειρί και το γήινο, Συγκάτοικοι του ορίζοντα, Στις γωνιές των λέξεων κα Παρενθέσεις και εισαγωγικά. Το 2003 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης Κώστα Μόντη.  Συναντήθηκε σε διάφορες ποιητικές συναντήσεις στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά σε Κύπρο και Ελλάδα. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες, ελληνικές και ξένες και έχουν μεταφραστεί  στα γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά, γερμανικά, βουλγαρικά και τουρκικά.  Πρόσφατα έχει παρουσιαστεί το Λογοτεχνικό Πορτραίτο της Αλεξάνδρας Γαλανού από το Κυπριακό Κέντρο της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων ΠΕΝ.

 

Ακολουθήστε μας

Ο δρόμος

Ο δρόμος

Στη ζωή μου... Άφησα το δρόμο να βγαίνει μπροστά. Να ανοίγεται Να ξεδιπλώνεται... Κάποιες φορές με γύριζε πίσω. Με κοιτούσε περιπαικτικά και Γελούσε! Σαν κάτι να ήθελε να μου πει. Σαν παλιόπαιδο που ήμουν! Ο δρόμος με έχει πλέον προσπεράσει. Δε τον συγκράτησα. Δε τον...

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου