Κάποτε άρχισε να αλλάζει η σκέψη μου και τα συναισθήματα μου να γίνονται πιο έντονα.
Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά…
Ένταση
Το μυαλό μου μπερδευόταν, χανόταν…
Αγωνία
Έκανα όνειρα μα τα μπέρδευα με τη πραγματικότητα…
Τρόμος
Σου μιλάω, μ’ ακούς; Γιατί δεν απαντάς;
Άγχος
Μάλλον δεν ακούς…
Απογοήτευση
Κοίταγα ψηλά τον ουρανό και χαμογελούσα…
Χαρά
Ύστερα μιλούσαμε… και τραγουδούσαμε… μα δεν υπήρχες!
Μοναξιά
Με είπες αλλόκοτο και με κοιτούσες παράξενα, μα εγώ είμαι απλά Διαφορετικός.
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Απογοήτευση… Χαρά… Μοναξιά…
Πόσα συναισθήματα διαφορετικά… αλληλοσυγκρουόμενα…
Η εικόνα της ίδιας της ζωής μας… και τόσο όμορφα δοσμένη, Ελένη μου!
Βάσω μου, χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε!!!
Να είσαι καλά!!! Σ’ ευχαριστώ πολύ!!!
Εναλλαγή συναισθημάτων…
Διαφορετική σκέψη, διαφορετική ψυχοσύνθεση.
Το ζήτημα είναι πόσο μπορούμε να αποδεχθούμε
ότι μας ξεπερνά, ότι απέχει απ’ τα κοινώς αποδεκτά όρια;
Κοίταγα ψηλά τον ουρανό και χαμογελούσα ………
Και τι έγινε;;; Είναι μια πολύ όμορφη εικόνα αυτή… και απλά διαφορετική… Εξαιρετικό Ελένη μου!!!
Άννα μου σ’ ευχαριστώ με όλο το βάθος της ψυχής μου!!!
Με συγκινούν και με τιμούν τα λόγια σου!!!
Να είσαι πολύ καλά!!!
Κάποιες φορές το διαφορετικό φαίνεται παράξενο
και πιθανόν να απορρίπτεται.
Μέσα σε λίγα λόγια, όλα τα συναισθήματα. Ενός διαφορετικού;; Ή ίσως ενός πιο δυνατού, ικανού να ξεπερνά τα όρια που βάζουν οι συνήθεις; Πολύ όμορφο, Ελένη μου!
Το είπες πολύ ορθά Γιώργη μου!! Ένα άτομο πιο δυνατό που ξεπερνάει τα όρια… τις συνήθειες… τις νόρμες.
Φαίνεται αλλόκοτος, μυστήριος σε όλους εμας τους “κανονικούς” και “φυσιολογικούς” ανθρώπους.
Και πόσες φορές το διαφορετικό
δεν έχει λιθοβολιστεί απ´ τη
χαμερπή ροπή για ειρωνεία, υποτίμηση, απαξίωση …
Και πόσες φορές το διαφορετικό
δεν έχει ταυτοποιηθεί με τη γραφικότητα …
Ίσως γιατί το διαφορετικό, είναι συνάμα κι επικίνδυνο, μιας και η διαφορετικότητα γνωρίζει καλά τί και πώς πρέπει πάντα να ελέγχει!
Καλή σας μέρα Έλενα!
Αγαπητέ Παναγιώτη ευχαριστώ για τον χρόνο σας
και για τα όμορφα σας λόγια!!!
Είναι τιμή μου!!
Για ακόμα μια φορά με συγκινείσατε!!
Τα είπατε όλα μέσα σε λίγες γραμμές.
Το διαφορετικό φαίνεται ξένο, αλλόκοτο, ίσως και γραφικό όπως είπατε.
Απαξιώνεται… απομονώνεται.
Επικίνδυνος είναι ο άνθρωπος που σκέφτεται ή πράττει το κακό.
Εκείνος που αντιλαμβάνεται το κόσμο διαφορετικά θα μπορούσε
να είναι και επικίνδυνός;
Ίσως…
(Το συγκεκριμένο ποίημα το έγραψα για άτομα που υποφέρουν
από ψυχικές διαταραχές. Εντάσσεται σαφώς σε κάθε είδους διαφορετικής
οπτικής, αντίληψης.)
εντυπωση μου κανει το ο,τι στη γραφη σου,υπαρχει μια ροη φιλοσοφημενη,αναμεικτη με συναισθημα,που υψωνει το λογο και την τεχνικη αυτου,σε βαθρο!ξεχωριζει αυτο το ποιημα σου Ελενη μου…ξεχωριζεις κι εσυ!