Και σιγανά είπε:
«Είμαι λυπημένη
Έχω κατάθλιψη
Χρειάζομαι βοήθεια
την χρειάζομαι τώρα
Γιατί είμαι εδώ πνιγμένη
Σε μία θάλασσα από ατυχή συμβάντα
και λάθος υποθέσεις
Τη θεραπεύεις;
Αυτή την έλλειψη γνώσεων που κυλά στα δικά μου
τα γονίδια
Τη μαγεύεις;
Την μάζωξη από κοράκια που κλαίνε να τα σώσεις
απ’ τα σκουπίδια.»
Τι να θεραπεύσεις;
Το παιδί της τής το πήραν
Τι να μαγέψεις;
Είναι πλέον όλοι πεπεισμένοι
Από τον βίου συντονισμό και την θανάτου καθυστέρηση
Θεράπευσε μου τη κατάθλιψη
Και την κυτταρίτιδα αν μπορείς
Ομοιοπαθητικέ
Όμοιου πάθους δημιουργέ.
_
γράφει η Ελπίδα Ποιηματάκη
0 Σχόλια