Σε πέταξα σε ένα σωρό από τσαλακωμένα χαρτιά
μια ιστορία δίχως τέλος, μουτζουρώθηκες και πάλι
μία αρχή χωρίς σκοπό, που ανακυκλώνεται σε όνειρο ασθενικό
κι εμείς δυο θλιβεροί πρωταγωνιστές
δύο άβουλα πιόνια πάνω σε μια αιματηρή σκακιέρα.
Εγώ κι εσύ, δυο λέξεις δίχως νόημα
μέσα σε άηχες παραγράφους να διαιωνίζουμε την έχθρα μας
να στάζει το μίσος σε χαρτιά χιλιοσκισμένα
να τρέμουνε απ’ την οργή τα χέρια μας
κι ο φόβος μας κρύος ιδρώτας, να τσουλάει στα μαχαίρια.
Δεν θέλω να σε βλέπω μα ούτε κι εσύ εμένα
μα κάθε φορά, που κοιτάζω σε τούτον τον ανάποδο καθρέφτη
όλο και πιο πολύ φαίνεται πως σου μοιάζω
και το μαρτύριό σου συνεχίζεται
κι ο πόνος μου πάνω σου συντρίβεται
να μην μπορώ να σ’ αγαπήσω
να μην μπορώ να σε μισήσω
εσύ να κατρακυλάς στο τεράστιο κενό μου.
εγώ να είμαι ένα τίποτα χωρίς τίποτα δικό μου.
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Νομίζω Άννα ότι τούτο σου το ποίημα είναι από τα πάρα πολύ ωραία σου .
Να’ σαι καλά και να γράφεις έτσι όμορφα.
Καλή σου εβδομάδα και καλό Χειμωνα ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΎΜΕ ΣΟΎ ΕΎΧΟΜΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΌΜΟΡΦΕς ΓΙΟΡΤΈς ΜΕ ΠΟΛΛΉ ΑΓΑΠΗ
Καλή εβδομάδα Λένα να είσαι καλά!Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις τις όμορφες ευχές σου. Σου εύχομαι Καλές Γιορτές με υγεία και δημιουργικότητα!!!
“Δύο άβουλα πιόνια πάνω σε μια αιματηρή σκακιέρα.
Εγώ κι εσύ, δυο λέξεις δίχως νόημα.”
Πολύ δυνατό το νόημα από το ποίημα σου αγαπημένη μου Άννα! Μ’ αρέσει ? πολύ να σε διαβάζω!!! Την αγάπη ? μου και την καλημέρα μου!!!
Κι εμένα μου αρέσει που με διαβάζεις αμ πως Σοφία μου!!!Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!Καλημέρα 🙂
Πάρα πολύ ωραίο Άννα. Με νόημα και αλήθειες. Ιδιαίτερος και ξεχωριστός ο τρόπος γραφής σου. Μπράβο!!!
Να είσαι καλά Βάσω …. σε ευχαριστώ σε ευχαριστώ πάρα πολύ!Καλημέρα!!