Ορθώθηκε στις μύτες των ποδιών
να ανακτήσει την απώλεια ύψους
από το βάρος των χρόνων στις πλάτες της
Έφτασε την απλώστρα και κρέμασε
τις νοτισμένες σελίδες της παρατεταμένης ομηρίας
στους εφηβικούς ενθουσιασμούς της
Σκληρή αγωνία για το μετά, αλλά σαν στέγνωσαν
καμάρωσε το κορυφαίο αποτύπωμα
της προσωπικής της σφραγίδας
σε μια, κατά τα άλλα, συλλογική συγγραφή
Πήρε βαθιά ανάσα, βέβαιη πλέον
πως η επανάσταση που της είχε αφιερώσει
δυνατά συναισθήματα μα κι ανομολόγητη απροθυμία
δεν πρόκειται, τελεσίδικα, να γίνει
Έστρεψε τα δάκρυά της προς τα οικογενειακά κειμήλια
σταυροκοπήθηκε συγκινημένη και τα ασπάστηκε
κατά σύμπτωση, παραμονές Χριστουγέννων
Κατέβασε κι από το πατάρι τα παραμελημένα στολίδια
και τα παρέταξε με προεφηβική λαχτάρα
Στον τοίχο του Κεραμικού με το ευφυές σύνθημά της
ακουμπούσε την κουρασμένη πλάτη του ο άστεγος
Έβγαλε από τις τρύπες των κουρελιών του
το χνώτο της σάπιας σχέσης του με την ελπίδα
και τον δικό του αναστεναγμό ανακούφισης
καθώς αισθάνθηκε ελεύθερος κι αυτός
ν’ αναζητήσει κάτι να βρει να ασπαστεί
με την βεβαιότητα πως οι φιλόστοργες
έκτακτες μικρότητες των ημερών θα σβήσουν
μαζί με τα λαμπιόνια του χριστουγεννιάτικου δέντρου
Οι τρεις ληστές με τα δώρα αποχωρούσαν
εν μέσω γενικής εύθυμης χαλάρωσης
βέβαιοι πως δεν υπήρχε άλλος θησαυρός.

_

γράφει ο  Απόστολος Παλιεράκης