Αναζητώντας το μίτο στη νέα συλλογή του Π. Θεοδωρίδη

Η ποίηση είναι ένας πειραματισμός. Η Τέχνη η ίδια είναι πειραματισμός. Έχει τις δικές της νόρμες, το δικό της κέντρισμα στο συναίσθημα αδιαφορώντας για τη συμβατική καθημερινότητα. Αν κλείσουμε την ποίηση στην καθημερινότητα και την επανάληψη, τότε απλά έχουμε μια άλλη υποκουλτούρα και έναν ιδιότυπο λαϊκισμό. Και από τούτη την επανάληψη καταφέρνει ακόμη μία φορά να (μας) δραπετεύσει με τη νέα του συλλογή ο Πέτρος Θεοδωρίδης.

Μετά την πρώτη του εμφάνιση με το «Όταν συναντηθούμε ξανά» (εκδόσεις τοβιβλίο, 2014), η νέα συλλογή φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά ενδόμυχων αγωνιών. Η συλλογή κυκλοφόρησε πρόσφατα –πρωτίστως στο διαδίκτυο- υπό τον τίτλο «Ακόμα και η Αριάδνη ήταν ψέμα» (εκδόσεις τοβιβλίο). Πρόκειται για μία συλλογή στην οποία κυριαρχεί το στοιχείο των υπαρξιακών αναζητήσεων.

Ομοιοκατάληκτα ή ελεύθερα, πεζολογικά ή στιχουργικά, ο Θεοδωρίδης εκφράζει μεστός συναισθημάτων όλο το φάσμα των υπαρξιακών και κοινωνικών ανησυχιών. Με την ίδια ικανότητα ποιεί έμμετρα δίστιχα ή τετράστιχα (μέχρι και σονέτο) και σε ελεύθερο στίχο ή πεζά.

Οι αναμνήσεις συνδέονται με το παρόν, η κοινωνική δυσφορία αγκαλιάζει τον ερωτισμό και το αποκαλυπτικό στοιχείο τη μοναξιά. Οι πολιτικές ανησυχίες -συμβολικές ή άμεσα εμφανείς- αγγίζουν το υπαρξιακό. Η πολιτική και η κοινωνία, άλλωστε, αποτελούν ζωτικό στοιχείο της συγγραφικής δραστηριότητας του Θεοδωρίδη. Ψυχρά πολιτικά σχόλια ή εμπλουτισμένα με ισχυρές δόσεις ειρωνείας αποκαλύπτουν τις αγωνίες του. Άλλοτε, με στίχους (ομοιοκατάληκτους ή ελεύθερους), άλλοτε με πεζολογική κυριαρχία στην έκφραση, σατιρίζει, προκαλεί, παρατηρεί.

Το μεταφυσικό και το θρησκευτικό στοιχείο στο λόγο του γίνονται ένα μέσο έκφρασης ακριβώς αυτών των κοινωνικών και υπαρξιακών αγωνιών του. Η θρησκευτική  (και ιδιαίτερα η εσχατολογική λαϊκή)  παράδοση αποτελεί την πρώτη ύλη για τη δημιουργία μιας ενότητας που θα στέκονταν και αυτόνομα μέσα στη συλλογή. Ωστόσο, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της γιατί ακριβώς υποστηρίζει -υπό μία άλλη οπτική, με άλλη έμπνευση και με διαφορετική γραφή- το υπαρξιακό υπόστρωμα της συλλογής.

Όλη αυτή η ενότητα αποδίδεται εκφραστικά με πεζό λόγο. Με ποιητικές διατυπώσεις και μακροσκελή λόγο, το σύνολο τούτο διακρίνεται από τις πιο λυρικές συνθέσεις αλλά και από τα άλλα πεζά της συλλογής. Με έναν χαρακτήρα αποκαλυπτικό συνδέεται ο ποιητικός λόγος με την πρόζα και ο λυρισμός με την εσχατολογία και την υπαρξιακή αναζήτηση.

Μια άλλη αυτόνομη -θα λέγαμε- ακολουθία  είναι τα υπαρξιακά ποιητικά πεζά που θα τιτλοφορούσαμε με το ρήμα «είμαστε», από την πρώτη λέξη με την οποία ξεκινούν όλα τους. Πρόκειται για συνθέσεις με πεζολογικά χαρακτηριστικά. Έντονο εδώ είναι το συναίσθημα της απογοήτευσης και της απαισιοδοξίας, της αναζήτησης απαντήσεων για τον Άνθρωπο.

Η μοναξιά, οι σχέσεις των ανθρώπων, ο έρωτας και ο πολιτικός συμβολισμός διακρίνονται στον ποιητικό λόγο του Θεοδωρίδη. Ο πειραματισμός στη μορφή και τη γραφή υποδηλοί την ανάγκη πολλαπλής έκφρασης αυτών των αγωνιών. Δεν ικανοποιείται από κάποια εκφραστική σταθερά, αλλά επιλέγει την ποικιλία θεματικών και εξωτερίκευσης.

Σε τούτη τη βάση συνθέτει αξιοποιώντας την κοινωνική εμπειρία, τη θρησκευτική και την αρχαιοελληνική παράδοση και τη νεώτερη παγκόσμια λογοτεχνική διδαχή. Από το Θησέα μέχρι το Σατανά, από το μυθιστορηματικό κόμη του Ντράκουλ (Δράκουλα) ως τον Ντόριαν Γκρέυ και το Μόμπυ Ντικ και την ανούσια σαρκική επαφή μέχρι τον εθνολαϊκισμό.

Το υπαρξιακό στοιχείο, έντονο στη γενιά της Μεταπολίτευσης, σήμερα πια φαντάζει τόσο επίκαιρο. Με τούτη τη συλλογή συνδέεται ποιητικά η γενιά της Μεταπολίτευσης με τη νεώτερη γενιά της κρίσης. Μοιάζει λες και οι ανησυχίες και οι φόβοι της προηγούμενης γενιάς να επανέρχονται -επικαιροποιημένες- στις νέες συνθήκες. Η μελαγχολική εικόνα του παρελθόντος (υπό το βάρος των κοινωνικών και πολιτικών περιστάσεων της εποχής), επανέρχεται λόγω των ιδιαίτερων σύγχρονων συνθηκών εμπλουτισμένο από τις νέες εξελίξεις.

Τη συλλογή ποιημάτων “όταν συναντηθούμε ξανά” μπορείτε να την “κατεβάσετε” ελεύθερα

από εδώ ή να τη διαβάσετε online εδώ.

 

ποιητήςΠέτρος Θεοδωρίδης | εκδόσεις:  το βιβλίο | είδος: ποίηση| σελίδες: 80

επιμέλεια – σελιδοποίηση: Δήμος Χλωπτσιούδης | ISBN: 978-618-81129-7-1

Ακολουθήστε μας

Κακοί άντρες, της Julie Mae Cohen

Κακοί άντρες, της Julie Mae Cohen

γράφει ο Πάνος Τουρλής Είναι όμορφη, πλούσια και κατά συρροή δολοφόνος. Απαλλάσσει την ανθρωπότητα από κακούς άντρες, βιαστές, κακοποιητικούς συντρόφους αλλά τελικά ερωτεύεται έναν γοητευτικό ερευνητή δημοσιογράφο που ξεσκεπάζει… δολοφονίες! Έναν άντρα που τελικά...

Η Ήρα στον αστερισμό του Καρκίνου, της Κώστιας Κοντολέων

Η Ήρα στον αστερισμό του Καρκίνου, της Κώστιας Κοντολέων

γράφει ο Πάνος Τουρλής Μια γυναίκα παλεύει με τον καρκίνο και θυμάται τις στιγμές της ζωής της. Οι πρώτοι έρωτες στην εφηβεία, η οικογένεια που δημιούργησε, οι γονείς της, η επαγγελματική της πορεία και τώρα η μάχη. Πώς θα ανταπεξέλθει στην περιπέτειά της και ποιος θα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ήρα στον αστερισμό του Καρκίνου, της Κώστιας Κοντολέων

Η Ήρα στον αστερισμό του Καρκίνου, της Κώστιας Κοντολέων

γράφει ο Πάνος Τουρλής Μια γυναίκα παλεύει με τον καρκίνο και θυμάται τις στιγμές της ζωής της. Οι πρώτοι έρωτες στην εφηβεία, η οικογένεια που δημιούργησε, οι γονείς της, η επαγγελματική της πορεία και τώρα η μάχη. Πώς θα ανταπεξέλθει στην περιπέτειά της και ποιος θα...

Άτλαντας για παιδιά – ΛΕ ΝΤΟΥ ΒΑΛΕΡΙ

Άτλαντας για παιδιά – ΛΕ ΝΤΟΥ ΒΑΛΕΡΙ

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Το σημερινό βιβλίο, δεν σας κρύβω ότι είναι ξέχειλο από πληροφορίες, από υπέροχες εικόνες, από πολύτιμες γνώσεις και πολλά - πολλά ακόμα τα οποία μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε. Υπάρχει άτλαντας για παιδιά; Και όμως υπάρχει, κυκλοφορεί από...

Φυστικοπαραμύθια, από το Φυστίκι που Κυλάει

Φυστικοπαραμύθια, από το Φυστίκι που Κυλάει

γράφει ο Πάνος Τουρλής Σε τι χρησιμεύει ένα κουταλάκι που δε συμμετέχει σε γιορτές και γενέθλια; Τι θα απογίνουν τα παιδιά του Μπλε και της Κίτρινης αν οι γονείς τους αποφασίσουν να χωρίσουν; Πώς μπορούμε να νικήσουμε τον Δενθατάκ Αταφέρεις; Πόσο αποφασισμένη είναι...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου