Αντίο Βερολίνο του Κρίστοφερ Ίσεργουντ

νέα κυκλοφορία

"Αντίο Βερολίνο" του Κρίστοφερ Ίσεργουντ
μετάφραση: Ιωάννα Ηλιάδη

Στο κλασικό αυτό βιβλίο του, μια σειρά από νουβέλες εν είδει ημερολογίου, ο Βρετανός συγγραφέας Κρίστοφερ Ίσεργουντ (Christopher Isherwood, 1904-1986), εξιστορεί –και εν μέρει μυθιστορηματοποιεί– τα χρόνια που πέρασε στην πόλη της Γερμανίας μεταξύ του 1930 και του 1933 και την τραγωδία της ανόδου του ναζισμού. Μέσα από μια ημερολογιακή καταγραφή ο Ίσεργουντ δίνει το ψυχογράφημα της μεσοαστικής βερολινέζικης κοινωνίας περιγράφοντας την καθημερινότητα απλών ανθρώπων που εργάζονται, ερωτεύονται, διασκεδάζουν στα πρόθυρα της ανόδου του ναζισμού. Έτσι καταφέρνει να αναδείξει τη δραματικότητα μιας κοινωνίας που σε λίγο πρόκειται να υποστηρίξει ενθέρμως τα μεγαλύτερα εγκλήματα του 20ού αιώνα.
Με φόντο τη δεκαετία του ’30, το Αντίο Βερολίνο ξαναζωντανεύει τη λάμψη και τον βούρκο, την υπερβολή και την καταπίεση της βερολινέζικης κοινωνίας. Ο Ίσεργουντ σκιαγραφεί ανθρώπινες ζωές που απειλούνται από την άνοδο του ναζισμού: μια πλούσια εβραία κληρονόμο, τη Νατάλια Λαντάουερ, ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, τον Πίτερ και τον Ότο, και ένα χαμένο παιδί της αγγλικής καλής κοινωνίας, την έξοχα παρακμιακή Σάλι Μπόουλς.
Ο συναρπαστικός τρόπος με τον οποίο ο Ίσεργουντ προσεγγίζει τα θέματά του, η ποιότητα του χιούμορ, η ειρωνεία, η ακρίβεια της παρατήρησης όπου αφορά ανθρώπινες αδυναμίες, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καθιέρωσή του στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, ενώ παράλληλα έχαιρε μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των ομότεχνών του όπως ο Τένεσι Γουίλιαμς, ο E. M. Φόρστερ, ο Τρούμαν Καπότε, ο Γκορ Βιντάλ, ο Γ. Σόμερσετ Μομ, ο Γκράχαμ Γκρην και ο ποιητής Γ. Χ. Ώντεν με τον οποίο τον συνέδεε παιδιόθεν μακρόχρονη φιλία που τον σημάδεψε τόσο σαν άνθρωπο όσο και σαν καλλιτέχνη. Ο Ίσεργουντ ήταν από τους πρώτους συγγραφείς που εξέφρασαν ανοικτά την ομοφυλοφιλία του και υπήρξε δραστήριο μέλος του κινήματος για την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων στην Αμερική. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην τύχει ιδιαίτερα θετικής αντιμετώπισης από τους κριτικούς, οι οποίοι επέμεναν πως τα καλύτερα έργα του είναι αυτά της νεανικής του εποχής και μάλιστα εκείνα που ανήκουν στον «βερολινέζικο κύκλο», εποχή που ο συγγραφέας δεν είχε δηλώσει ανοιχτά τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Από το 1953 έως το τέλος της ζωής του, στις 4 Ιανουαρίου 1986, έζησε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια με τον νεαρό σύντροφό του Don Bachardy.
Στο βιβλίο βασίστηκε η θρυλική κινηματογραφική ταινία Καμπαρέ (1972), η οποία απέσπασε συνολικά οκτώ βραβεία Όσκαρ με πρωταγωνίστρια ως Σάλι Μπόουλς τη Λάιζα Μινέλι.
Περισσότερα για τον συγγραφέα θα βρείτε στον διαδικτυακό τόπο www.isherwoodfoundation.org

«Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο νιώθει κανείς σαν να κρυφακούει ανέκδοτα σε ένα κατάμεστο μπαρ ενώ η ιστορία χτυπάει ανυπόμονα την πόρτα».
Guardian

«Έξοχα σκίτσα μιας κοινωνίας σε παρακμή».
Τζορτζ Όργουελ