Είναι αυτά τα ατέλειωτα χρώματα…
Κίτρινο, πράσινο…
Είναι αυτά που ήρθαν.
Κι αυτά που δεν θα έρθουν ποτέ.
Ένα όνειρο πεταλούδα.
Μια υπόσχεση νερό.
Ένα γιατί τρεμάμενο.
Ποτάμι ο δρόμος σου.
Δέντρο ανθισμένο το σπίτι σου.
Σταγόνες ο ήλιος κυλά.
Ζωή.
Γκρι, μπλε, καφέ…
Ένα αντίο μέλισσα.
Μια χειραψία με σκιασμένο πρόσωπο.
Δάκρυ ραγισμένο στην γιορτή.
Δοξάρι που ξέχασε τις νότες του.
Γεράνι που δεν βρήκε τ’ άρωμά του.
Πέλματα λαβωμένα.
Σε μονοπάτι κινούμενο,
δίχως πέρας.
Καταχνιά.
Κόκκινο…
Ένα φιλί
πνοή περιβολιού.
Δυο σώματα
κελάηδισμα χελιδονιού.
Ένας χειμώνας
θάλασσα.
Λευκά πανιά
τα όνειρά μας.
Μεθά το καλοκαίρι.
Χαρταετός η καρδιά
στον ουρανό.
Δυο φτερά
η ψυχή.
Αγάπη.
Ροζ…
Η αυγή στα όνειρά μας
στρώνει το πέπλο της.
Όταν χάνεται η ρωγμή,
φυτρώνει μια παπαρούνα στην καρδιά μας.
Όταν σβήνει η φωτιά,
αναβλύζει πηγή στα σύνορά μας.
Ανατολή.
Λευκό…
Ως τραγούδι της ψυχής μας.
Ως γράμμα του μύθου μας.
Ασχημάτιστος χρόνος η αγάπη.
Περίγραμμα της ζωής μας η αλήθεια.
Ηλιαχτίδες.
Το μονοπάτι των ορίων μας
φωτίζουν.
Δυο σταγόνες αιωνιότητα,
στις φλέβες μας κυλούν.
Ύπαρξη.
Μοβ…
Όταν τα φεγγάρια χωριστούν,
το τραγούδι της ψυχής μας θα ενώνει.
Κι όταν τον ήλιο θα κοιτάς,
η μορφή της καρδιάς μας θα λυτρώνει.
Τα μάτια κλείνουν.
Τα άστρα σβήνουν.
Σιωπή.
Μια πινελιά ακόμα θα γυρέψω…
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Υπέροχες εικόνες χρωμάτων, δυνατή συναισθηματική απεικόνιση και γραφή!!Μπράβο Ελένη μου!!
Σ’ ευχαριστώ απ’ τα βάθη της ψυχής μου καλή μου Άννα!!!
Με συγκινείς με τα θερμά σου λόγια!!
Γεμάτη χρώματα και μελωδίες η ζωή…
Κόσμε σου πάει το χρώμα, όμορφο
Ευχαριστώ ολόψυχα Teuta για τα καλά σας λόγια!!!
Τιμή μου!!!
Όμορφο και χρωματιστό Ελένη μου!
Σ’ ευχαριστώ απ’ τα απόκρυφα μονοπάτια της καρδιάς μου γλυκιά μου Μάχη!!!
Ένας καμβάς πολύχρωμος η ζωή. Κάθε μέρα και μια νέα πινελιά.
Το φόντο κι οι αποχρώσεις συνεχώς αλλάζουν…
Όμορφες εικόνες, χρώματα πολύχρωμα, αριστοτεχνικά δοσμένα…!!!
Παναγιώτη ευχαριστώ από βάθος καρδιάς!!!
Μόλις με τα λόγια σας προσθέσατε μια πινελιά ακόμα στο καμβά!
Να είστε πολύ καλά!!!
Πολύχρωμο με ευωδία ψυχής! Μπράβο Ελένη!
aristokli με συγκινήσατε με τα όμορφα λόγια σας!!!
Ευχαριστώ από την μελωδία της ψυχής μου!!!
Τιμή μου!!!
Όταν το πρωτοδιάβασα δεν έβρισκα λόγια για σχόλιο και είχα ελάχιστο χρόνο… Τώρα το ξαναδιάβασα και πάλι δεν βρίσω λόγια κι ίσως έχω χρόνο περισσότερο… Με άγγιξε και τότε και τώρα περισσότερο από όλα αυτό το…
Πέλματα λαβωμένα.
Σε μονοπάτι κινούμενο,
δίχως πέρας.
….
Και τότε πόνεσε λίγο το άγγιγμα της πεταλούδας που με γέμισε χρωματιστή πεταλουδόσκονη….
Σπύρο μου τι να πω;
Το ευχαριστώ είναι λίγο.
Με συγκίνησες να ξέρεις πολυ!!
Πάντα οι λέξεις βγαίνουν απ’ την ψυχή σου, περνάνε απ’ τη μελωδία του φεγγαριού κι ύστερα εκφράζονται με το λόγο!
η γραφή σου…όλα τα χρώματα που περιγράφεις…..
…και τα μάτια κλειστά άστρα γράφουν με την πένα σου
να σαι πάντα καλά,,,,,αυτό μόνο
Δημήτρη μου ευχαριστώ με όλη μου την ψυχή!!
Τιμή μου!!!
Εξαιρετικό! Μια παλέτα χρωμάτων,συναισθημάτων ..η ζωή!.
Μοβ…
Όταν τα φεγγάρια χωριστούν,
το τραγούδι της ψυχής μας θα ενώνει.
Κι όταν τον ήλιο θα κοιτάς,
η μορφή της καρδιάς μας θα λυτρώνει.
Τα μάτια κλείνουν.
Τα άστρα σβήνουν.
Σιωπή.
Μια πινελιά ακόμα θα γυρέψω…
Συγχαρητήρια Ελένη!
Ρούλα σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου!!!
Με συγκινείς!!!