Οι μαυροφορεμένες γυναίκες είχαν μιαν αύρα αλησμόνητης παιδίσκης (Τα βλήτα ανθούσαν στο άγουρο τριαντάφυλλο) Κι ήταν τα παιδιά που τραγουδούσαν και μας χαρίζαν μια γλυκιά παρερμηνεία του ολεθρίου. Ο σπόρος χάθηκε στο χυλό της μοίρας, η μοίρα μαράθηκε στην ορμή της...

Σαν καταφυγή και σαν όνειρο μοιάζεις  μικρή σύνθεση σε μορφή χλωρίδας Κάποιος επαίτης θηρευτής του άλλου τρόπου Θα σε ονόμασε   Και καθώς σε παρατηρώ -αυτό μόνο αφού διάλογος ανάμεσα  σε φύση και άνθρωπο ουδόλως ευδοκιμεί- Δεν διακρίνω μήτε άνθος μήτε μίσχο Του...

Ο ουρανός μαζεύει τις πληγές του κόσμου  το φεγγάρι αφουγκράζεται τα όνειρα των ανθρώπων  ο ήλιος ζεσταίνει τα δάκρυα και τα κάνει αστέρια  να λάμπουν στο μαντήλι του.  Το κόκκινο ποτάμι γαλήνεψε στις εκβολές του παραδείσου η ανώφελη κόλαση πάγωσε στα φτερά των...