Αύγουστος απόψε μπήκε τα μεσάνυχτα
τις ζωές μας πάλι δέσαν κείνα τα σκοινιά
που τα καλοκαίρια κάναν τόσο μαγικά
τις ψυχές μας λευτερώναν απ’ τα σώματα
Αύγουστέ μου Αύγουστέ μου
θάλασσά μου εσύ
φέρε πίσω την αγάπη και τη θύμηση
Αύγουστέ μου ερωτά μου
της ψυχής νερό
τ` άλλο καλοκαίρι πάλι
θα σε καρτερώ
Κάθε χρόνο περιμένω την αγάπη σου
τους χειμώνες τους σκοτώνω
για την πάρτη σου
Χίλια φώτα στο φεγγάρι
θέλεις για να ’ρθείς
στο λευκό μου παραθύρι
να μ` επισκεφτείς
Αύγουστέ μου Αύγουστέ μου
σβήσ’ τα κρίματα
έχεις στο κορμί μου αφήσει
άσπρα κύματα
που τις νύχτες στην Ελλάδα
σκάνε αφρίζοντας
την αγάπη και την τρέλα μας
θυμίζοντας
Όσο ζούμε και πονάμε
θα ’μαστε εδώ
θα ’ναι πάντα καλοκαίρι
αχ ελληνικό…
του Κώστα Ζαχαράκη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
0 Σχόλια