Την άνοιξη να μην την ψάχνεις στα λουλούδια
Ούτε σε σώματα που έρωτες πενθούν
Μόνο σε χείλη που σαν άνθη ευωδιάζουν
Όταν με έρωτα τα χείλια σου φιλούν
Να μην την ψάχνεις σε ατέρμονους χειμώνες
Και μες σε δάκρυα που μυρίζουν φρέσκια γη
Μόνο σε μάτια που αναβλύζουν απ’ τις κόγχες
Σαν δροσοστάλες του κορμιού οι οργασμοί
Κι εγώ προσπάθησα να ξέρεις να σε πείσω
Να δεις την άνοιξη σε κάτι δειλινά
Που ο ήλιος έδυε στις άκρες του κορμιού σου
Μα εσύ προτίμησες να ζεις στην παγωνιά
Στις αυταπάτες σου δεν ήμουνα θαμώνας
Ούτε στα όνειρά σου ήμουνα παρών
Εσύ να χάνεσαι στους μήνες και τα χρόνια
Κι άλλη μια άνοιξη να είναι παρελθόν
_
γράφει ο Γιάννης Πανδρεμένος
0 Σχόλια