ΑΚΟΥ ΜΕ
Με λένε Ωτομοτρίς*. Το άρθρο μπροστά από το όνομά μου, μπερδεμένο. Κάποιοι με είχαν θηλυκό που περνούσε γύρω στις τρεις και αυτό μου άρεσε πολύ. Κάποιοι σαν ουδέτερο με ήξεραν και κάποιοι άλλοι δε με γνώρισαν ποτέ.
Ένα ταξίδι ήταν η ζωή μου, που δε διάλεξα εγώ την πορεία του. Παρ’ όλα αυτά, πάντα συνεπής έτρεχα να φτάσω σε προκαθορισμένους σταθμούς, αφήνοντας το χρόνο να με βιάζει. Καμάρωνα που ήμουν διαφορετική από τα άλλα τρένα. Που ήμουν η μόνη εγώ, που μπορούσα να ταξιδεύω και με αντίθετη πορεία. Έτσι άφηνα το χρόνο να κυλά χωρίς να σκέφτομαι. Όταν όμως πέρασε η μπογιά μου, μου έκοψαν εισιτήριο χωρίς επιστροφή και κατέβηκα στην τελευταία στάση μονάχη. Από τότε στέκω εδώ, έξω από τη βουή της πόλης, μέσα σε μια αποθήκη γεμάτη με παλιοσίδερα, δίχως ούτε ένα παράθυρο να αφήνει λίγο φως να μπει. Σαπίζω στη σιωπή και στο σκοτάδι. Κανείς δε με θυμάται. Στάζει παράπονο το παγωμένο δάκρυ, στο θολωμένο τζάμι μου. Πού είσαι ζωή μου που δε σε άγγιξα; Πού είσαι ζωή μου που δε σε φίλησα;
Κάποτε ζητούσα, πόσο πολύ το ζητούσα, να ξαποστάσει το κορμί μου, να μάθω να μιλώ και όχι μόνο να σφυρίζω, να βγάζω την αγάπη μου και όχι μόνο τον ατμό μου. Πέρασε πολύς καιρός από τότε και θέλει τώρα πολύ κόπο και κουράγιο για να ξεσυνηθιστεί το συνηθισμένο ασυνήθιστο. Είναι όμως αργά για μένα, δε μου μένει πολύς χρόνος. Το χνώτο μου βρωμάει σκουριά και η σάρκα μου ξεφτάει. Γύρω μου είναι όλα πεθαμένα. Θέλω να βγω στο φως, μακριά από αυτήν την ατέλειωτη νύχτα που μολύνει την καρδιά μου, μα η σάπια σάρκα μου δεν υπακούει. Πριν προλάβω να πνιγώ στο βάθος της σιωπής μου, θέλω να ακουστώ τώρα που έμαθα να μιλώ.
Γι’ αυτό άκου με, που φωνάζω στη ζωή μου πίσω να γυρίσει.
Δες με, που κλαίω μπροστά της γονυπετής μήπως και μου δώσει συγχώρεση.
Δεν είναι άδικη που πίσω δε γυρίζει, εγώ δεν έκανα όσα της είχα υποσχεθεί.
Γι’ αυτό άκου με. Όσο όμορφα στολισμένη και αν σου δώσουν προκαθορισμένη πορεία, μη δεχθείς.
Τη ζωή σου πάνω σε ράγες να βάλεις, μη ξεγελαστείς.
Στο φόβο μη κρατάς το εγώ, δε θα μπορέσει να βρει το εμείς.
Άκου! Η ώρα είναι τρεις, περνά το Ωτομοτρίς.
*Ωτομοτρίς: τρένο με ενσωματωμένη μηχανή στην αρχή και στο τέλος(για αντίθετη πορεία).
_
γράφει η Κατερίνα Λαζίδου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Τι ωραία φωνή! Μου αρέσε πολύ η φωνή που άκουσα, πολύ ωραία γραφή απο κάτι ξεχασμένο που μου ζωντανέψατε!
Σας ευχαριστω! Καλες γιορτες!
μπραβο…
Σας ευχαριστω. Καλες γιορτες!