Χειμώνες που αργοστάλαζαν
βουβά, λευκά σαν κρίνος
όπως στο μέσο της νυχτιάς
μια παγερή γωνιά,
γινήκαν βράχος μέσα μας,
αντήχησαν σαν θρήνος
κι έφτιαξαν ύστερα σιωπή
κι ανείπωτη ερημιά.
Αχ, δεν το μπορώ,
τη θάλασσα πιότερο να πλατύνω
και να ντυθώ την ομορφιά
να φωταγωγηθώ,
έχω έναν, αφέντη ουρανό
μακρύ, να ξεδιαλύνω.
Δυο χέρια μόνο,
μια ματιά,
να κρίνω, να κριθώ.
Πώς να ζυγιάσω μέσα μου
την τόση λίγη γη
με τόσο πολύ ουρανό…
_
γράφει η Μαριάννα Γληνού
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...
με κοιτάς με ένα βλέμμα λυπημένο με ρωτάς γιατί το δικό μου φαίνεται τόσο χαμένο… δεν έχω απαντήση σε αυτό, τέτοια εποχή σκόπευα να χαθώ· πονάω, μα ξέρω να το κρύβω δεν θέλω με τέτοια λόγια εσένα να θλίβω διψάω για ανακούφιση μα ο,τι κάνω είναι λίγο· φοβάμαι τον...
Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...
Χρωστάει ένα «Σ’ αγαπώ», κατανυκτικά εξερχόμενη από τον Ναό, του Δεκαπενταύγουστου. Βαδίζει, ρίχνει στη θυρίδα, γράμμα προς το Επέκεινα, κορμιά, ζαριά και τρένα, προσπερνούν, την τελευταία ελπίδα. Κι όμως εκεί στις μεγαλουπόλεις, κρύβουν εκπλήξεις και γέφυρες, σε...
Πολλές φορές, αν θαρρείς πως είναι αλήθεια αυτό που ξεστομίζεις, ατενίζοντας τον θολό, μακρινό ορίζοντα που απλώνεται στο ενιαίο απογευματινό φως, με απόσταση που ίσως προβάλλεται, σε εύθυμο χάρακα σπουδαστή - αρχιτέκτονα, σχεδιάζοντας ο ίδιος με ακρίβεια κάτοψη ιερού...
H πένα σου η αδρή μα και ρομαντική συνάμα, είτε γραφεις ποίημα είτε πεζό, είναι που με κάνει να σε διαβάζω με απόλαυση Μαριάννα Γληνού
Σε ευχαριστώ, Λένα μου, για τα τιμητικά λόγια σου!