Καθόταν στην καρέκλα της επί μία ώρα.
Μία ώρα ολόκληρη μετά τα μεσάνυκτα.
Την κουνούσε πέρα δώθε,
μήπως περιστραφεί και ο νους όπως ο μοχλός στη βάση.
Δεν μπορεί. Τους το είχαν μάθει στο σχολείο.
Α.
Το Α στερεί τη σημασία.
Ά-οπλος
Α-προστάτευτος
Ά-πιστος.
Ά-υπνος.
Ά-πονος.
Ήταν σίγουρη ότι θα το έβρισκε.
Και αυτή άρχιζε από Α.
Και αυτή έχασε το νόημά της.
Ώρες ώρες έμοιαζε τόσο άδεια. Κενή. Σχεδόν απούσα.
Α-γάπη
Δεν μπορεί. Κάποια στιγμή θα το έβρισκε.
Θα το έβρισκε αυτό το Α.
Tο στερητικό.

Και τότε θα το έβγαζε.
Μήπως και στερημένη η λέξη αποκτούσε ξανά το νόημα της.

 

_

γράφει η Ελένη Λύρα

Διαβάστε όλα τα άρθρα της δράσης 'Ασυγγνωστη νύχτα'

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!