Κάθε φορά που παρατά κανείς ένα όνειρο
Πέφτει ένα αστέρι.
Και πέφτουνε βροχή τ’ αστέρια.
Βροχή τα όνειρα.
Και εξαφανίζονται
Και χάνονται σε ξένους ουρανούς.
Και κάθε φορά που αφήνεις κι εσύ ένα όνειρο
Τ’ αστέρι σου φεύγει και δεν θα ξαναφέξει ποτέ πια στον ουρανό σου.
Ενώ εσύ το κοιτάς με ευτυχία
Και κάνεις ευχές.
_
γράφει η Άντια Αδαμίδου
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/JFMklWEo5ioΚαθημερινή https://youtu.be/CaKMaaV4Pwc https://youtu.be/lWyKKDlWlrU?si=Mu-tUW1f0YFMTOl_ Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων...
Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...
Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...
Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας. “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.” Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...
Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται σε...
0 Σχόλια