Δεκέμβρης 2015
Άγιε μου Βασίλη,
Με λένε Χριστίνα και είμαι 9 χρονών. Περίμενα πώς και πώς να φτάσει αυτός ο μήνας για να σου γράψω, όπως κάνω όλες τις φορές. Να αφήσω το γραμματάκι μου στο δέντρο που στολίζω με τη μαμά μου και να μπεις στα κρυφά να το πάρεις. Τα δώρα που μου φέρνεις είναι πάντα τα καλύτερα! Και όσες σκανταλιές και να κάνω μέσα στο χρόνο, τελικά εσύ αποφασίζεις να μου φέρεις το δώρο μου κι ας με προειδοποιεί η μαμά μου ότι μπορεί να το χάσω με τις αταξίες που κάνω. Είσαι ο καλύτερος άγιος και σε αγαπάω πολύ!
Αυτή τη φορά όμως, δε θέλω να σου ζητήσω κάποιο δώρο. Θέλω απλά να πάρεις κάτι. Δεν είναι δώρο, ούτε κάποιο μπισκότο ή γάλα από αυτά που σου αφήνω κάθε φορά και για αυτό δεν ξέρω αν μπορείς να το κάνεις. Δε βρήκα, όσο κι αν έψαξα στα παραμύθια μου για σένα, κάποια ιστορία που να λέει ότι πήρες κάτι από τη γη αντί να φέρεις. Και δεν ξέρω αν έχεις αυτές τις ικανότητες. Για αυτό και στο ζητάω μεγάλη χάρη να προσπαθήσεις με όλες σου τις δυνάμεις που ξέρω ότι έχεις.
Καιρό τώρα καλέ μου Άγιε Βασίλη, ό,τι κι αν γίνεται στην οικογένειά μου, ακούω πως φταίει αυτή η Κρίση. Όποτε ζητάω κάτι να μου πάρουν, μου λένε όχι γιατί έχουμε την Κρίση. Ο μπαμπάς μου δεν έχει δουλειά εδώ και καιρό γιατί έχουμε την Κρίση και η μαμά μου πληρώνεται λίγο γιατί έχουμε την Κρίση. Η γιαγιά μου δε μπορεί να βρει τα φάρμακα που χρειάζεται, γιατί υπάρχει αυτή η Κρίση και ο καλύτερός μου φίλος, ο κολλητός μου ο Πέτρος που παίζουμε κάθε μέρα μαζί, φεύγει μακριά στη Γερμανία με την οικογένειά του, γιατί έχουμε την Κρίση…
Δεν ξέρω πώς είναι αυτή η Κρίση για να σε βοηθήσω να τη βρεις … μα είναι μια κακιά πανάσχημη μάγισσα που κανένα ξόρκι δεν την πιάνει, είμαι σίγουρη για αυτό! Τη βάζω τελευταίως στις ζωγραφιές μου, πότε δίπλα από το σπιτάκι που ζωγραφίζω, πότε ανάμεσα στα λουλούδια που φτιάχνω και όταν ρωτά η δασκάλα μου και της λέω ότι είναι η κακιά η μάγισσα η Κρίση, μου χαϊδεύει την πλάτη και μου λέει «αχ αγάπη μου» και φεύγει λυπημένη.
Καλέ μου Άγιε Βασίλη, σε παρακαλώ πολύ –πολύ- πολύ- πολύ …κάνε τα μαγικά σου και όταν θα φεύγεις αυτή τη φορά από τη γη με το έλκηθρό σου, χώρεσε στο μαγικό σου το σάκο αυτή την κυρία Κρίση και πάρε την μακριά από εδώ! Δε θέλω να μου πάρει το φίλο μου μακριά! Θέλω να δω τους γονείς μου να γελάνε και πάλι όπως κάναμε παλιά και τη γιαγιά μου να μην είναι συνέχεια ξαπλωμένη στο κρεβάτι γιατί πονάει.
Σε παρακαλώ Άγιε μου Βασίλη, βρες έναν τρόπο να την πάρεις από εδώ. Και ΑΛΗΘΕΙΑ σου λέω, δε θέλω ΚΑΝΕΝΑ μα ΚΑΝΕΝΑ δώρο!
Με αγάπη,
Η Χριστίνα σου [δίπλα από το φούρνο της κυρίας Ελένης και απέναντι από το περίπτερο του κυρίου Θανάση, στο σπίτι με την κόκκινη τέντα]
Καταπληκτικό Μαχούλα μου! Μπράβο!
Σε ευχαριστώ Κατερίνα! Την καλημέρα μου
Καλέ μου Άγιε Βασίλη,κάνω την ευχή, μέσα στα χιλιάδες γράμματα που σου στέλνουμε εμείς τα παιδιά να υπάρχουν πολλά σαν αυτό το πανέμορφο που σου έστειλε η φίλη μας η Χριστίνα. Γιατί, όσο περισσότερα είναι τα γράμματα αυτά, τόσο πιο πολύ κι’ εσύ θα νιώσεις την ανάγκη να βοηθήσεις να φύγει αυτή η πανάσχημη κριση που εμείς τα παιδιά τη σιχαινόμαστε μη σου πω και πιο πολύ από τους μεγάλους…
Αμήν…Λένα…αμήν!
Καταπληκτικό Μαχούλα μου! Μπράβο!
Τι να πω… Με άριστα το δέκα σου βάζω 30…. Ευρηματικότητα, αλήθειες, γνήσια παιδική αφέλεια… Θέλει να έχεις κρατήσει αμόλυντο το παιδί μέσα σου για να γράψεις έτσι… Και αυτό είναι δύσκολο… Πολύ δύσκολο…
Ιδιαιτέρως δύσκολο…πράγματι…αλλά το μοναδικό μου σωσίβιο…
Καλημέρα Σπύρο…έστω και καθυστερημένα πολύχρονος! Πάντα με την τρυφερότητα που σκορπούν οι λέξεις σου!
Γι αυτό σε αγαπώ Μάχη μου!!!!!!!!!!!!Και γι αυτό δηλαδής 🙂 την καλημερα μου!!
Ε…εντάξει με τόσα αγαπησιάρικα λόγια…θα γράψω και για σένα ένα γραμματάκι!!!! 😉
Αριστούργημα …
Απλώς Μάχη, κράτα κι ένα μικρό κρατούμενο πως και η Κρίση, κι αυτή Αγιοβασιλιάτικο δώρο μπορεί να᾽ ναι …
Σαν το χάπι έχει γεύση πικρή, που όμως θεραπεύει …
Κι αν στα λέω αυτά, να μη νομίζεις πως δε στέλνω τέτοια γράμματα και του λόγου μου …
Καλό απόγευμα!
Και το δώρο …το όποιο δώρο Παναγιώτη έρθει στα χέρια σου θα πρέπει να το αξιοποιήσεις, να βρεις τρόπους να περάσεις καλά μαζί του. Αλλιώς μένει σε ένα ράφι, ίσα που το ξετύλιξες, πολλές φορές σε ενοχλεί με την παρουσία του, άλλες πάλι προσπαθείς να το αλλάξεις…Στα Αγιοβασιλιάτικα δώρα όμως, δεν υπάρχει επιστροφή..ούτε κάρτα αλλαγής. Είτε το δέχεσαι είτε όχι…!
Η Κρίση ίσως να είναι ένα Δώρο, πράγματι. Ένα δώρο που μπορει να μην αλλάζει το ίδιο…αλλά μπορεί να αλλάξει εμάς…
Την καλησπέρα μου και σε ευχαριστώ…
Μάχη είσαι μέσα στο μυαλό των παιδιών. Κάποιο κοριτσάκι, ακούγοντας τη μαμά του να λέει πως η κρίση πήρε τον μπαμπά της στο εξωτερικό, πίστεψε πως η κρίση είναι η άλλη γυναίκα και της έγραψε ένα γράμμα ζητώντας της να αφήσει τον μπαμπά της να γυρίσει στα παιδιά του. Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τα παιδιά τα όσα συμβαίνουν γύρω τους είναι άξιος παρατήρησης. Πολύ όμορφα γραμμένο το κείμενό σου, όπως πάντα.
Χριστίνα μου πραγματικά είναι άξιος παρατήρησης ο τρόπος σκέψης τους. Λειτουργούν με μια πιο…καθαρή …βάση…και τα όσα έχω ακούσει για την “κρίση”΄από τα στόματά τους έχουνε μεγάλο ενδιαφέρον. Το τι έχουνε διαισθανθεί, τι έχουνε αρπάξει από τις όποιες ειδήσεις, συζητήσεις, τι έχουνε νιώσει μέσω των γονιών τους… πώς το μετέφρασαν, πώς έχει σταθεί στην ψυχή τους…είναι άξιο παρατήρησης και ενδοσκόπησης δικής μας…
Σε ευχαριστώ. Την καλησπέρα μου!
Με άριστα το δέκα πόσο να σου βάλω εγώ; Έχεις την ικανότητα να ξεπερνάς πάντα κάθε προσδοκία!!!
Είναι υπέροχο το γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Ακούμπησες και πάλι πολύ σωστά σε καρδούλα μικρού παιδιού κι έγραψες ένα γράμμα που μοιάζει με παραμύθι. Εγώ… απλά θα ευχόμουν κι αυτό το παραμύθι να έχει μαγικό κι αίσιο τέλος !!!
Σοφία μου σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια…αλλά κυρίως για τηνευχή ενός πιο αίσιου και πιο μαγικού τέλους….! Καλό βράδυ!
“χώρεσε στο μαγικό σου το σάκο αυτή την κυρία Κρίση και πάρε την μακριά από εδώ!”
Αγαπημένη μου Χριστίνα που τόσο όμορφα και τόσο τρυφερά μας τα λες δια χειρός Μάχης Τζουγανάκη – νάξερες πώς θα θέλαμε όλοι να πραγματοποιηθεί η ευχή σου, κοριτσάκι μου γλυκό!
Νομίζω ότι η ευχή της κάθε Χριστίνας δυναμώνει σαν εύχονται τόσοι πολλοί μαζί της. Καλό σας βράδυ!
Πολύ τρυφερό Μάχη!
Σε ευχαριστώ Έλενα! Καλό ξημέρωμα!