Τόσα μύρα ανασαίνουν
στο ελαφρύ περπάτημα
μαλλιά χυτά σαν του
μεστού ξανθού σταχυού
το αργοσάλεμα
και το όμορφο κορμί
χρυσοπούλι
στου Ήλιου την φωτιά
το σφιχτοαγκάλιασμα
Τον Άνεμο από το
Κρίνο χώρισα
Ολόγυμνη η ψυχή
Ως το σπλάχνο εχύθη
Μισάνοιχτα χείλη
Σιωπηλός πόθος
ζυγιασμένος στις φλέβες
χύνεται με ορμή
_
γράφει η Ευτυχία Καπαρδέλη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
ΒΕΡΟΥΚΗΣ Ο μάστορας Βερούκης, συνεργείο ονομαστό, μόνος ήρθε απ’ το χωριό, 17 στα 18, έφτυσε αίμα, να το ανοίξει, δούλευε σαν το σκυλί, μα η ζωή καλή μαζί του, έγινε κάποιος και αυτός, έχει πια 6 υπαλλήλους, χρειάζεται και έβδομο, του προτείνανε παιδί, πατριώτη, απ’...
Στην ακατάστατη μάντρα των αζήτητων αναμνήσεων θα βρεις τις πλάκες με τα συγγράμματα, τα ρητά που ανακατεμένα πια δε βγάζουν νόημα. Μόνο σε μπερδεύουν, το μηδέν και το άγαν, το τίποτα με το άπαν, η δόξα συναντά τη λόξα και οι προσευχές τις κατάρες. Τα ονόματα...
Η μέρα τελειώνει, το φως χαμηλώνει η δύση αρπάζει φωτιά και ματώνει ο ήλιος βαθιά στον ορίζοντα γέρνει στην μοναξιά της ελπίδας μια αχτίδα του στέλνει Η νύχτα που φέρνει μια μπόρα θυμώνει η αγάπη μονάχη στο κρύο παγώνει της βροχής οι ριπές αντηχούν στο περβάζι...
γράφει η Άντια Αδαμίδου - Οι μικροί γαλαξίες Του Νικηφόρου Βρεττάκου Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως, ἐσύ, δὲ...
Απόψε είχαμε απογραφή. Με επισκέφθηκαν όλες μου απελπισίες μαζεμένες. Εγώ δεν είχα ιδέα – ποτέ δεν με ενημέρωσε καμία πριν έρθει. Με έπιασαν απροετοίμαστο. Πώς επισκέπτεσαι τον άλλο τέτοια ώρα κυρά μου; Είχα τροχιοδρομήσει να ζήσω μια ευτυχία – στον ύπνο μου....
Διαβάστε κι αυτά
Απόψε είχαμε απογραφή. Με επισκέφθηκαν όλες μου απελπισίες μαζεμένες. Εγώ δεν είχα ιδέα – ποτέ δεν με ενημέρωσε καμία πριν έρθει. Με έπιασαν απροετοίμαστο. Πώς επισκέπτεσαι τον άλλο τέτοια ώρα κυρά μου; Είχα τροχιοδρομήσει να ζήσω μια ευτυχία – στον ύπνο μου....
Με τ’ ανοιξιάτικο αεράκι ένα πρωί, πανιά θ’ ανοίξω πάλι στο γαλάζιο, παίρνοντας μια βαθειά αναπνοή, της θάλασσας τις στράτες σαν διαβάζω. Η βάρκα μου ένα όμορφο σκαρί, σε ταρσανά χτισμένο με μεράκι, να σκίζει τα νερά και να ‘ν’ γερή, με μένα καπετάνιο στο δοιάκι. Ο...
Ρόδο εσύ της άνοιξης, αστέρι της καρδιάς μας γλυκιά νότα της ποίησης, πηγή της ομορφιάς μας. Με σένα η μέρα ξεκινά και η ζωή αρχίζει με σένα αγάλλεται η αυγή κι ο έρωτας ανθίζει. Κάθε ανάσα σου, πνοή, κάθε σου γέλιο, ελπίδα απάγκιο και αναπνοή, μέσα στην...
Βρε βρε καλώς την πολυβραβευμένη Ευτυχία μας. Δεν μου λες άφησες και κανένα βραβείο να πάρουμε και μεις τα καημένα; Ωραίο το ποίημά σου και να σε βλέπουμε συχνότερα στον φιλόξενο χώρο του ”βιβλίο, νετ”
Τι όμορφες εικόνες …. πανέμορφοι στίχοι!!!!!
χαχχχαχα…….Λένα μου το χιούμορ σου απίθανο….και τα αισθήματα της καρδιάς σου πολλά και πολύτιμα
Στην εποχή μας έχουμε απογυμνωθεί από οράματα και αισθήματα Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι ιδιαίτεροι σαν και σένα ακόμα
Θερμά ευχαριστώ φιλενάδα
Αννα μου από καρδιάς ευχαριστώ Σπαταλώ τα κομμάτια της καρδιάς μου σε ανθρώπινες στιγμές και εικόνες…..κρατώ την ομορφιά
Ένα ποίημα γεμάτο εικόνες που διαβάζοντάς το, ξεπηδούν άλλες τόσες. Υπέροχο!
Πολύ όμορφο…
Χριστίνα μου θερμά ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!!
Μάχη μου ζωγραφίζω το χάμογελό σου με” όνομα” γυναίκας Από καρδιάς ευχαριστώ