Γυναίκα εσύ
Τόσα μύρα ανασαίνουν
στο ελαφρύ περπάτημα
μαλλιά χυτά σαν του
μεστού ξανθού σταχυού
το αργοσάλεμα
και το όμορφο κορμί
χρυσοπούλι
στου Ήλιου την φωτιά
το σφιχτοαγκάλιασμα
Τον Άνεμο από το
Κρίνο χώρισα
Ολόγυμνη η ψυχή
Ως το σπλάχνο εχύθη
Μισάνοιχτα χείλη
Σιωπηλός πόθος
ζυγιασμένος στις φλέβες
χύνεται με ορμή
_
γράφει η Ευτυχία Καπαρδέλη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Βρε βρε καλώς την πολυβραβευμένη Ευτυχία μας. Δεν μου λες άφησες και κανένα βραβείο να πάρουμε και μεις τα καημένα; Ωραίο το ποίημά σου και να σε βλέπουμε συχνότερα στον φιλόξενο χώρο του ”βιβλίο, νετ”
Τι όμορφες εικόνες …. πανέμορφοι στίχοι!!!!!
χαχχχαχα…….Λένα μου το χιούμορ σου απίθανο….και τα αισθήματα της καρδιάς σου πολλά και πολύτιμα
Στην εποχή μας έχουμε απογυμνωθεί από οράματα και αισθήματα Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι ιδιαίτεροι σαν και σένα ακόμα
Θερμά ευχαριστώ φιλενάδα
Αννα μου από καρδιάς ευχαριστώ Σπαταλώ τα κομμάτια της καρδιάς μου σε ανθρώπινες στιγμές και εικόνες…..κρατώ την ομορφιά
Ένα ποίημα γεμάτο εικόνες που διαβάζοντάς το, ξεπηδούν άλλες τόσες. Υπέροχο!
Πολύ όμορφο…
Χριστίνα μου θερμά ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!!
Μάχη μου ζωγραφίζω το χάμογελό σου με” όνομα” γυναίκας Από καρδιάς ευχαριστώ