Τόσα μύρα ανασαίνουν
στο ελαφρύ περπάτημα
μαλλιά χυτά σαν του
μεστού ξανθού σταχυού
το αργοσάλεμα
και το όμορφο κορμί
χρυσοπούλι
στου Ήλιου την φωτιά
το σφιχτοαγκάλιασμα
Τον Άνεμο από το
Κρίνο χώρισα
Ολόγυμνη η ψυχή
Ως το σπλάχνο εχύθη
Μισάνοιχτα χείλη
Σιωπηλός πόθος
ζυγιασμένος στις φλέβες
χύνεται με ορμή
_
γράφει η Ευτυχία Καπαρδέλη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ακολουθήστε μας
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
ΟΙ 10 ΧΩΡΙΣΜΟΙ (εφηβικό σατιρικό) Πρώτη φορά χωρίσανε, όταν ήμουνα 9, Αυτός έπαιζε χαρτιά, Αυτή όλο να φωνάζει, έφυγε για κανά μήνα, αλλά γύρισε κλαμένος και τα βρήκαν φυσικά. Μα η 2η φορά ήρθε μετά από λίγους μήνες, έλειψε όλο το βράδυ, κι όταν ήρθε το πρωί, τον...
Και τελικά πες μου. Γιατί να πετάξω; Ποιος ο λόγος τα σύννεφα να φτάσω; Έκανα το πρώτο βήμα και τόλμησα, έκανα το πρώτο άλμα με τόσες προσδοκίες. Τόσα σενάρια πιθανά, τόσες ελπίδες επιθυμητές. Αλλά, ξέχασα ότι η ζωή δεν είναι ποτάμι που κυλάει όπως επιθυμώ. Έκανα την...
Πόσο μικρή στα αλήθεια, μοιάζει η ζωή; Πόσο ασύστολα, παλεύει με τον χρόνο; σαν συμπυκνώνεται, σε μια μόνο στιγμή σε ένα παιχνίδι, που σε βρίσκει πάντα μόνο. Πόσο μικρός μοιάζει ο κόσμος μας, αλήθεια; σε ένα σύμπαν που ατέλειωτο φαντάζει όταν το συναίσθημα,...
Μπορείς να με λες Αδάμ ή ό, τι σου αρέσει Λέω στον φίλο μου Ρούμπιν στο όνειρό μου Ξέρεις τι εννοώ Ρούμπιν Δώσε μου την εντολή σου Δώσε μου τις παραγγελίες σου Είμαστε και τα δύο παιχνιδιάρικα παιδιά που συμπεριφέρονται σαν ενήλικες που θέλουν να γίνουν διάσημοι...
Και σιγανά είπε: «Είμαι λυπημένη Έχω κατάθλιψη Χρειάζομαι βοήθεια την χρειάζομαι τώρα Γιατί είμαι εδώ πνιγμένη Σε μία θάλασσα από ατυχή συμβάντα και λάθος υποθέσεις Τη θεραπεύεις; Αυτή την έλλειψη γνώσεων που κυλά στα δικά μου τα γονίδια Τη μαγεύεις; Την μάζωξη...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Και σιγανά είπε: «Είμαι λυπημένη Έχω κατάθλιψη Χρειάζομαι βοήθεια την χρειάζομαι τώρα Γιατί είμαι εδώ πνιγμένη Σε μία θάλασσα από ατυχή συμβάντα και λάθος υποθέσεις Τη θεραπεύεις; Αυτή την έλλειψη γνώσεων που κυλά στα δικά μου τα γονίδια Τη μαγεύεις; Την μάζωξη...
Σκηνοθετούσε τη ζωή αρνιόταν την ανατομία του χρόνου ερωτοτροπούσε με τα προσωποποιημένα όνειρα βάδιζε πάνω σε θραύσματα νεκρών τρεφόταν με άγριο ρεαλισμό αγαπούσε τις πληγές των εβένινων πλασμάτων μετρούσε τις γραμμές του πεπρωμένου πάντα κατέληγαν σε θηλιές άγγιζε...
Δεκαπέντε πουλιά σε χρώμα χακί τα φτερά μας ξύρισαν σήμερα. Αναπνεύσαμε κάπως βαριά Αργά το απόγευμα Ιούνη του ‘20 σαν πέρασαν τα θεριά στον αέρα τρώγοντας τις σκεπές απ' τις παλιές οικοδομές. Τις σκέψεις κάρφωσαν σαν πόνο στο στομάχι κι ας είπαν άσκηση πως ήταν....
Βρε βρε καλώς την πολυβραβευμένη Ευτυχία μας. Δεν μου λες άφησες και κανένα βραβείο να πάρουμε και μεις τα καημένα; Ωραίο το ποίημά σου και να σε βλέπουμε συχνότερα στον φιλόξενο χώρο του ”βιβλίο, νετ”
Τι όμορφες εικόνες …. πανέμορφοι στίχοι!!!!!
χαχχχαχα…….Λένα μου το χιούμορ σου απίθανο….και τα αισθήματα της καρδιάς σου πολλά και πολύτιμα
Στην εποχή μας έχουμε απογυμνωθεί από οράματα και αισθήματα Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι ιδιαίτεροι σαν και σένα ακόμα
Θερμά ευχαριστώ φιλενάδα
Αννα μου από καρδιάς ευχαριστώ Σπαταλώ τα κομμάτια της καρδιάς μου σε ανθρώπινες στιγμές και εικόνες…..κρατώ την ομορφιά
Ένα ποίημα γεμάτο εικόνες που διαβάζοντάς το, ξεπηδούν άλλες τόσες. Υπέροχο!
Πολύ όμορφο…
Χριστίνα μου θερμά ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!!
Μάχη μου ζωγραφίζω το χάμογελό σου με” όνομα” γυναίκας Από καρδιάς ευχαριστώ