Δεσποινίς όχι πια 39

cactus
Άραγε να έχει πατήσει τα πενήντα; Δεν έχει πια και τόση σημασία. Από ένα σημείο και πέρα η ηλικία μιας γυναίκας μετράει όπως το ταξίμετρο αν πάρεις το ταξί κατά τα μεσάνυχτα. Η ταρίφα πέφτει διπλή. Έτσι και η ζωή σε ξεβράσει στα 40 χωρίς να έχεις εκπληρώσει τον “απόλυτο προορισμό” του ανθρώπου ως γυναίκα, είδος με άριστες προδιαγραφές homo sapiens αλλά με κατάληξη μόλις και μετά βίας homo erectus από την εξουθενωτική χρήση του ως “πολυεργαλείο”, και μετά τη συμβολή σου στην ανθρωπότητα, αν σoυ έχει μείνει λίγο φιλότιμο, αυτοκτονείς για να μην επιβαρύνεις το οικοσύστημα, τότε πια η ηλικία σου δεν έχει και τόση σημασία. Παρά μόνο ίσως για κανένα γιατρό που σε ξέρει από τα μικράτα σου και έχει πάρει τώρα εκείνο το βλοσυρό και περισπούδαστο ύφος του ανθρώπου που από τα χείλη του κρέμεσαι όπως ο ορειβάτης από την τελευταία προεξοχή ενός βράχου που θα κρίνει την σωτηρία ή την πτώση του, καθώς σου υπογραμμίζει με νόημα ότι πρέπει πια να περιορίσεις τα γλυκά. Όπα, φίλε, εδώ θα τα χαλάσουμε!
Έχει πάνω της όλα τα Α. Αγέρωχη στο περπάτημά της, ασουλούπωτη εντούτοις για άλλους και λιγάκι ατσούμπαλη, ανυποχώρητη στις απόψεις της, αμετακίνητη στις ιδεολογικές της πεποιθήσεις, αδέκαστη στην κρίση της, ασυγκράτητη στο θυμό της, ανεκδιήγητη στις εμμονές της, αλλοπρόσαλλη όταν φαντασιώνεται θεωρίες συνωμοσίας των γύρω της, αποστομωτική στα επιχειρήματά της, αντιδραστική σε κοινωνικές συμβάσεις και ανένδοτη στις πιέσεις των γύρω της για να εισέλθει επιτέλους εις γάμου κοινωνία. Απαράλλαχτη με ηγετική φυσιογνωμία όταν θρονιάζεται στην καρέκλα του γραφείου της, αποστειρωμένη μετά τις θρυλικές μάχες που δίνει καθημερινά με τα μικρόβια οποιουδήποτε αντικειμένου την περιβάλλει στοργικά ή κατά ανάγκη, εκτός ενός και μόνου που βρίσκεται στο απυρόβλητο και αλίμονο στον ανυποψίαστο που τολμά να το μετακινήσει ή να το κοιτάξει με ηδυπαθές βλέμμα ξελιγωμένου ερωτύλου και με διαθέσεις εφήμερης κατάκτησης. Το αντικείμενο αυτό είναι για εκείνη ό,τι για έναν παλαίμαχο στρατηγό το όπλο του ή το παράσημο με το οποίο δοξάστηκε η αυταπάρνησή του για την πατρίδα. Το ασήμαντο γυάλινο κατασκεύασμα που παγκοσμίως κατέχει περίοπτη θέση στα στέκια των θεριακλήδων, τσακισμένο στη μια του άκρη και κακοπορεμένο από την πολύχρονη σχέση του με το μαύρο του καπνού, είναι για εκείνη το ασφαλές λιμάνι που πάνω του αράζει για λίγο ο μοναδικός αξιόπιστος, καθότι γένους ουδετέρου, εναπομείνας σύντροφος της ζωής της.
Πρόκειται για μια παράφορη, αν και ασύνειδη, σχέση της γυναίκας αυτής με το Α μολονότι το αρχικό του ονόματός της είναι το Μ. Αφρατούλα θα την έλεγες με περισσή κατανόηση για τους ανθρώπους που είναι παθιασμένοι με το φαγητό, για να μην εκστομίσεις το αποτρόπαιο «επικινδύνως λαμβάνουσα ανεξέλεγκτες διαστάσεις». Ασυζητητί, αν κρίνεις από την πληθωρικότητά της, τα δυσθεώρητα ύψη του μπούστου της, τη διαπλάτυνση της μέσης και την έμφαση, με ή χωρίς κονδύλια, στην περιφερειακή της ανάπτυξη, θα πρέπει να αποδεκατίζει οτιδήποτε έχει επινοήσει και ο πιο ευφάνταστος σεφ.
Μολονότι οι χυμώδεις άνθρωποι σου δίνουν την αίσθηση πως δεν έχουν τίποτα το στερητικό πάνω τους και γεύονται ατελεύτητα όλες τις επίγειες απολαύσεις, η περί ου ο λόγος φίλη μας, υποψιάζομαι, χωρίς να θέλω να εισέλθω στα ιδιαίτερα κανενός, ότι είναι και αειπάρθενος. Αλλά αυτό μπορεί να είναι μια αυθαίρετη εικασία. Το ότι καταλήγει μια γυναίκα κάποια στιγμή στη ζωή της να στέλνει συλλήβδην το ανδρικό είδος στο πυρ το εξώτερον και να αντιδρά σαν τη Λίντα Μπλερ στον «Εξορκιστή» κάθε φορά που ακούει για “τενεκέδες” με “φέτες” κοιλιακούς και μυαλό που έχει πιάσει μούχλα σαν ροκφόρ από την αχρησία, ή από την άλλη, για εκείνους τους παραγινωμένους -με ηλικιακό μόνο βαθμό ωρίμανσης- τύπους που ενώ σουλατσάρουν με κοιλιά σαν να έχουν καταπιεί ολόκληρη μια υδρόγειο σφαίρα και δεν την έχουν χωνέψει ακόμη, αξιώνουν για τους εαυτούς τους ευειδείς νεαρές καμπυλωτές, όμοιες με εξωτικές καλλονές και με μήκος ποδιού πρώην συντρόφου γνωστού ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, είτε σπανιότερα, με σοφολογιότατους που για να τους πλησιάσεις και μόνο πρέπει τουλάχιστον να έχεις ξεσκονίσει τη διατριβή της Γλύκατζη Αρβελέρ, μπορεί να προδίδει το ακριβώς αντίθετο, ότι έχει εντρυφήσει σε παλαιότερους χρόνους στους σκοτεινούς λαβύρινθους του ανδρικού εγκεφάλου και αποφάσισε πως είναι πιο εύκολο τελικά να φορέσει κανείς μια ζώνη αγνότητας!
Γεγονός είναι πάντως πως η σύγχρονη αυτή εκδοχή της αυτόνομης και αυθύπαρκτης γυναίκας, που παλιά τιτλοφορούνταν με τον αφοριστικό χαρακτηρισμό “γεροντοκόρη”, η οποία αρνείται πεισματικά να βάλει ενέχυρο την ελευθερία της στην καλοστημένη μηχανή μας κακώς εννοούμενης “αποκατάστασης”, συγκεντρώνει πάνω της πολλά ετερόκλητα και αντιφατικά στοιχεία. Στο πρόσωπό της συνταιριάζονται αλληλοσπαρασσόμενες τάσεις άκρατου μοντερνισμού και ακραιφνούς συντηρητισμού. Έτσι δεν θα μπορούσα σκιαγραφώντας αυτό το σύντομο πορτρέτο της, που εμμένει στα μορφολογικά κυρίως χαρακτηριστικά και όχι τόσο σε μια εκ βαθέων ανάλυση της ιδιοσυγκρασίας της, να μην αναφερθώ και σε ένα ακόμη χαρακτηριστικά αχαρακτήριστο στοιχείο της εμφάνισής της, που είναι τα μαλλιά της, τα οποία μετά από ηρωικές πολυετείς μάχες με το οξυζενέ ηττήθηκαν παταγωδώς και τώρα δεν απέμεινε από την πρότερη δόξα τους παρά μόνο ένα ισχνό υπόλοιπο πορφυρής χαίτης. Ούτε βεβαίως θα μπορούσα να παρακάμψω τις ενδυματολογικές της επιλογές, ασφυκτικά ελαστικά παντελόνια που θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν με θέρμη ένα μίνιμαλ θηλυκό αλλά αγκομαχούν και απελπίζονται όταν καλούνται να περιβάλουν μια επιβλητικά μεγαλοπρεπή βασιλική μετά τρούλου. Στον αντίποδα αυτού του μοντερνισμού, αντιπαρατίθεται συχνά με τους γύρω της εκφράζοντας σθεναρά παρωχημένες αντιλήψεις που απηχούν μια άλλη εποχή, και τότε μοιάζει με κάτι μισοερειπωμένες μονοκατοικίες ξεχασμένες στην καρδιά μιας μεγαλούπολης που ακόμη δεν τις έχουν δώσει για αντιπαροχή.
Οφείλω, ωστόσο, να υπογραμμίσω πως ανάμεσα στα αναρίθμητα Α που ένας αδιάκριτος παρατηρητής είναι σε θέση να απαριθμήσει αναφορικά με την ανεξάντλητη σε ιδιαιτερότητες αυτή προσωπικότητα, πάνω της δεσπόζει ένα αδιαμφισβήτητο Σ. Η Μ με τα πολλά Α αποτελεί έναν πραγματικό Στυλοβάτη για τους συνεργάτες και τους φίλους της, που αντέχουν να αναμετρηθούν με τα αντιφατικά του χαρακτήρα της, καθώς συγκεντρώνει στο πρόσωπό της όλο το σεβασμό που μπορεί να εμπνεύσει στους άλλους ένας Ακέραιος και Αυθεντικός άνθρωπος.

γράφει η Μαρία Αμέντα

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Η μάνα της Φανής

Η μάνα της Φανής

Τα βήματά μου ακολούθησαν τον μεγαλόσωμο αστυνομικό. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να τον ακολουθήσω, αλλά έπρεπε να τη δω. Ήθελα να είμαι κοντά της. Πάντα, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό, οι κόρες πάνε στις μητέρες τους για να μάθουν τι να κάνουν. Εγώ, σε τι διαφέρω; Δεν είχα...

Αδιαφυλαξία

Αδιαφυλαξία

Απόψε, τουλάχιστον, θέλω να είμαι ειλικρινής. Αν και αμφιβάλλω αν είμαι καν ικανός να ψεύδομαι. Βλέπεις, μιλώ ξανά στο κενό, μα ακόμα και το κενό ξέρει πως κανείς δεν μπορεί να ψεύδεται χωρίς πρώτα να κατέχει οποιαδήποτε άποψη. Και για να πω την αλήθεια, δεν πιστεύω...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Αδιαφυλαξία

Αδιαφυλαξία

Απόψε, τουλάχιστον, θέλω να είμαι ειλικρινής. Αν και αμφιβάλλω αν είμαι καν ικανός να ψεύδομαι. Βλέπεις, μιλώ ξανά στο κενό, μα ακόμα και το κενό ξέρει πως κανείς δεν μπορεί να ψεύδεται χωρίς πρώτα να κατέχει οποιαδήποτε άποψη. Και για να πω την αλήθεια, δεν πιστεύω...

Η κραυγή

Η κραυγή

Με εμπειρίες λιγοστές κι επαρχιώτικες ξεκίνησε τη φοιτητική ζωή στη μεγαλούπολη. Καλόβολος, με καρδιά αγνή, αθωότητα σχεδόν παιδική, προσπαθούσε από τους πρώτους κιόλας μήνες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σχολής και κυρίως να ανοίξει τους κοινωνικούς του...

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη σου… για την αγάπη σου!

Η αγάπη που έδωσες, σε σένα πάλι θα γυρίσει. Αγάπη πρόσφερες, αγάπη θα λάβεις. Αγάπη για την αγάπη! Το μεγαλείο μιας αέναης, ανεξάντλητης και συνάμα ανεξήγητης θετικής ενέργειας. Μιας θεϊκής δύναμης!  Έτσι! Έτσι είναι η αγάπη! Μία και μοναδική! Ούτε μικρή, ούτε...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Απολαυστικότατο!Δροσιστικό σαν παγωτό πσρφέ σοκολάτα….κι ας παχαίνει!
    Μπράβπ!

    Απάντηση
    • ΑΜΕΝΤΑ ΜΑΡΙΑ

      Πολύ σας ευχαριστώ για το υπέροχο -άκρως καλοκαιρινό και γλυκό- σχόλιο σας!!!

      Απάντηση
  2. Άννα Ρουμελιωτη

    Μου αρέσει πάρα πολύ ή Μ σας .. μα πάρα πολύ!! Απολαυστική γραφή μπράβο σας!!

    Απάντηση
    • ΑΜΕΝΤΑ ΜΑΡΙΑ

      Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το γενναιόδωρο σχόλιο σας!! Μου δώσατε αληθινή χαρά!

      Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    ΜΑΡΑΚΙ ΜΠΡΑΒΟ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΣΟΥ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!!!!!!! ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΩΡΙΜΗ ΠΙΑ……….ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΤΙ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΤΗ ΧΑΛΑΕΙ!!!!!!! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ “Α” ΣΤΑ 20 ΜΑΣ… ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟΙΩΤΙΚΕΣ……. ΠΑΡ` ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΓΩ ΜΕΝΩ ΣΤΟ “Σ” ΑΥΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΕΚΤΙΜΩ ΑΥΤΟ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ Σ` ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!! ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

    Απάντηση
  4. Kerasaki

    Το λατρεύω! Καταπληκτικό!!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου