Γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος
Καλησπέρα Φίλοι μου, με την ευχή αυτό το λογοτεχνικό μας ταξίδι να σας βρίσκει με χαμόγελο και υγεία πάνω απ’ όλα!
Κι εφόσον είστε λάτρεις της γραφής του συγγραφέα Graham Masterton, θέλω να πιστεύω πως θα απολαύσετε την περιήγησή μας στις σελίδες του βιβλίου «ΣΑΡΚΑ & AIMA»!
(Σημειωτέων πως ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι “Flesh and Blood”).
Το συγκεκριμένο βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΟΞΥ το 2007, – σειρά «ΣΚΟΤΑΔΙ»-, σε μετάφραση του Νίκου Ρούσσου και σε επιμέλεια της Αρχοντής Κόρκα.
Η ιστορία μας ξεκινά με τον Τέρενς Πίρσον, ο οποίος μετά από μια ώρα οδήγησης, παρκάρει το αμάξι του σε ένα δρόμο που περικλείεται από σταχοχώραφα. Εκεί, ζητά από τα τρία ανήλικα παιδιά του,-την Έμιλι, έντεκα χρονών, την Λίζα, εννέα και τον Τζορτζ, τριών-, να βγουν έξω και να τον ακολουθήσουν. Ο καιρός ωστόσο είναι άσχημος και έρχεται προς το μέρος τους μπόρα, κεντώντας τα πρόσωπά τους με σταγόνες βροχής.
Παίρνοντας ο Τέρενς το παλιό του σακίδιο, τα οδηγεί μέσα από τα χωράφια σ’ ένα μέρος που μοιάζει με βαθύ χαντάκι, το οποίο κάποτε μπορεί και να ήταν βούρκος, ρεματιά ή σκάμμα από αντιπυρικό φράγμα. Τα σταματά εκεί, ζητώντας τους να προσευχηθούν. Το μέρος και η στιγμή ωστόσο μοιάζουν παράταιρα για κάτι τέτοιο, μιας και η βροχή γίνεται ολοένα και πιο επιθετική, μα αυτός επιμένει. Κι αυτό που ζητά επιτακτικά από τα παιδιά του είναι ένα: Να γονατίσουν και να παρακαλέσουν τον Θεό να τους σώσει από το κακό τους αίμα…
Άραγε, ποια ήταν η κατάρα που κουβαλούσε το αίμα τους και ποιος ο λόγος να οδηγήσει εκεί τα παιδιά του για να προσευχηθούν;
Επίσης, τι σχέση έχει αυτός και η οικογένειά του με τον θρύλο του «Πράσινου Ταξιδευτή»;
(Χμ, δυστυχώς το οπισθόφυλλο του βιβλίου απαντά σε κάποια από τα παραπάνω ερωτήματα, κι έτσι μετριάζεται κάπως ο αιφνιδιασμός που μας επιφυλάσσει ο συγγραφέας στη ροή της ιστορίας του).
Γεγονός είναι πως οι πράξεις του Τέρενς φέρνουν αλυσιδωτές αντιδράσεις, οι οποίες φαντάζουν ικανές να χαρίσουν τον θάνατο σε οποιονδήποτε σχετίζεται με τον Πράσινο Ταξιδευτή. Και σ’ αυτό το σημείο ο Graham Masterton ενώνει τον μύθο με τα πειράματα Γενετικής, δίνοντας ως αποτέλεσμα ένα εφιαλτικό σενάριο στο οποίο κυριαρχεί ο θάνατος και ο τρόμος.
Κι αυτό, γιατί στα επόμενα κεφάλαια γινόμαστε μάρτυρες μιας εξειδικευμένης και πρωτόγνωρης χειρουργικής επέμβασης: Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Γενετικής Σπέλμαν, εμφυτεύουν το D.N.A. ,-γενετικό κώδικα-, ενός παιδιού, στον εγκέφαλο ενός τεράστιου γουρουνιού.
Μα το D.N.A. αυτό δεν προέρχεται από ένα οποιοδήποτε παιδί, αλλά από ένα απ’ τα παιδιά του Τέρενς Πίρσον, που έχουν το «κακό αίμα». (Φυσικά, δε σκόπευα να σας το αποκαλύψω και αυτό, μα δυστυχώς είναι κάτι που το αναφέρετε επίσης στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Στη πλοκή μας προστίθενται και άλλοι χαρακτήρες, που ο καθένας έχει τους δικούς του, ηθικούς ή ανήθικους σκοπούς και επιδιώξεις.
Παράλληλα, ο συγγραφέας μας δίνει και ένα στίγμα από τον κόσμο της πολιτικής. Εκεί, όπου πίσω από τη ‘βιτρίνα’ κρύβονται αρκετά ‘βρώμικα’ μυστικά, τα οποία σχεδόν ποτέ δε βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας.
Αξίζει να σημειώσω πως στους πρωταγωνιστές του έργου συγκαταλέγονται επίσης ο δόκτωρ Γκαρθ που επιχειρεί την χειρουργική επέμβαση, ο επίμονος σερίφης Λουκ, ο Νέιθαν (βοηθός παθολόγου, ο οποίος μεταφέρει το D.N.A. του παιδιού στο Ινστιτούτο), και ο γιος του, Ντέιβιντ.
Στους δευτερεύοντες ήρωες θα συναντήσουμε κυρίως την πανέμορφη Λιλη και τον γερουσιαστή Μπράιαν Κάντι, οι οποίοι έχουν μάλιστα ενεργό ρόλο στην απρόβλεπτη κατάληξη της ιστορίας.
Βεβαίως, εμφανίζονται και άλλοι χαρακτήρες που ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι στην κορύφωση τούτης της τρομακτικής ιστορίας.
Και είναι αλήθεια πως όσο έφτανα στο τέλος, τόσο καταιγιστικές γινόταν οι αποκαλύψεις και οι ανατροπές.
Αν πιστεύω πως τελικά πήρε ο εκάστοτε ήρωας αυτά που άξιζε; Θεωρώ πως ναι. Και μαζί τους κι εγώ, ως αναγνώστης, καθώς ο συγγραφέας κατάφερε να με κάνει να ζήσω στις σελίδες του έναν εφιάλτη ο οποίος ωστόσο δεν απέχει και πολύ από την σύγχρονη πραγματικότητα.
Αν τώρα με ρωτούσατε το κατά πόσο κατάφερε το «ΣΑΡΚΑ & AIMA» να γίνει το αγαπημένο μου βιβλίο από τον Graham Masterton, τότε θα σας απαντούσα ότι το «Ο άρχοντας του ψεύδους» είναι εκείνο που όταν το σκέφτομαι μέχρι και σήμερα, με διαπερνά ένα ρίγος!
Όμως για το συγκεκριμένο βιβλίο ίσως και να μιλήσουμε σε κάποιο επόμενο λογοτεχνικό μας ταξίδι.
Σας εύχομαι πάντα όμορφες και ανατρεπτικές αναγνώσεις!
0 Σχόλια