
Γιάννης Ψυχοπαίδης
κέδρος
ISBN: 978-960-04-4656-2
Τα «ημερολόγια της φωτιάς» (Κέδρος, 2015) του Γιάννη Ψυχοπαίδη είναι ένας μικρός τόμος σύντομων κειμένων των ακαδημαϊκού εικαστικού για την τέχνη, ξεκινώντας με τις φωτιές που άφησαν τις στάχτες του να στοιχειώνουν την Πελοπόννησο και τις σκέψεις του ίδιου του καλλιτέχνη καθώς ακουμπούσαν την πύρινη ανάσα τους την αρχαία Ολυμπία.
Αποτυπώνονται σε πρωτοενικό λόγο οι απόψεις του Ψυχοπαίδη για την τέχνη. Με μία εξαιρετική γλώσσα, απλή και κατανοητή για το ευρύ κοινό, δίχως τεχνοκριτική ορολογία, ο Ψυχοπαίδης μοιάζει σαν να εικονογραφεί τις σκέψεις του για την τέχνη. Συνδέει την τέχνη με την εποχή της. Τη χαρακτική με τον ριζοσπαστισμό του ’60, τη “Μέδουσα” του Ζέρικο με τη σύγχρονη προσφυγιά.
Παρουσιάζει και αναλύει έργα πολιτικά όπως τους “πρεσβευτές” του Χανς Χόλμπαϊν και το “λαϊκό δικαστήριο” του Βάλια Σεμερτζίδη (από την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης) και τη “συνομιλία” του Πενάτο Γκουντόζο. Υπερασπίζεται τη νέα τέχνη και τους νέους καλλιτέχνες, των οποίων την τέχνη προσεγγίζει με ανοιχτή καρδιά, διανόηση και ψυχή. Και τούτη η υποστήριξή του νέους διαχέεται σε όλο το βιβλίο.
Συνδέει την ποίηση με τις εικαστικές τέχνες με μία σπάνια θέρμη για την ποιητική πλαστική και την ώσμωση των τεχνών. Η ζωγραφική, άλλωστε, για τον Ψυχοπαίδη δένεται άμεσα με την ποίηση. Ο Σεφέρης και ο Ελύτης διανθίζουν τα κείμενά του ως λεκτικές εικαστικές παρεμβάσεις.
Γιατί η Τέχνη για τον Ψυχοπαίδη είναι μία κι αδιαίρετη με επιμέρους εκφάνσεις -σαν ένα πρίσμα θα λέγαμε εμεί. Η τέχνη για τον ζωγράφο είναι πάντα πολυφωνική κι επαναστατική, όπως ο λόρδος Βύρων που σνόμπαραν οι ευγενείς με τις άδειες άμαξες στην κηδεία του και λάτρεψαν με παλλαϊκή παρουσία τα εργατικά στρώματα της Αγγλίας.
0 Σχόλια