Απ’ τις βελανιδιές βγήκαν οι λέξεις
γεμάτες μελωδίες.
H χαρά ξεπρόβαλε
απ’ τις ανηφοριές
κι όρμησε στα χωράφια
τον ήλιο να προλάβει.
Λευκό ήταν το χρώμα που της ταίριαζε.
Οι δροσοσταλίδες έπεσαν
απ’ τα φτερά των αγγέλων
και αγκάλιασαν τα λουλούδια.
Οι δράκοντες σκιάχτηκαν κι οι δρόμοι
βαθιά χαράχτηκαν
απ’ το χέρι του Θεού.
Έτοιμοι κι άγιοι
να δεχτούν: άνοιξη κι όνειρα,
όπως περπατούν πλάι – πλάι
με την ιστορία.
_
γράφει ο Χριστόφορος Τριάντης
Πάρα πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!
Η μεγαλοφυία της φύσης…..πολύ όμορφα δοσμένη!
Έτοιμοι κι άγιοι
να δεχτούν: άνοιξη κι όνειρα,
όπως περπατούν πλάι – πλάι
με την ιστορία………
εικονες , πλάι-πλάι με ομορφες λέξεις!!!!!!
Υπέροχο φίλε ποιητή, ευρηματικό και ασυνήθιστο!!! Συγχαρητήρια φίλε Χριστόφορε…