Δυστύχημα, της Πόπης Κλειδαρά

Δημοσίευση: 18.04.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

Στης αυγής το πρώτο χάδι

ένα ασύμμετρο σκίρτημα

χτυπά απαλά το παράθυρο

και δείχνει σ’ εμάς

το βρεγμένο οδόστρωμα.

 

Ικετεύει για στάλες χαράς

να τελειώσουν τα αίματα

οι ρωγμές μιας στιγμής.

 

Μέχρι να ’ρθει το έρεβος

θα στερέψουν τα δάκρυα

θα φωλιάσει σιωπή…

 

Σκεφτικοί θα σταθούμε

στις καινούργιες ζωές

που περνάνε αθόρυβα

και μυστήριες μοιάζουν,

στα ακλόνητα μάτια.

 

_

γράφει η Πόπη Κλειδαρά

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Αυτό-θανάτωση ίσον Μοναξιά

Όλα άρχισαν από την μνήμη, εκεί όπου εσύ κατοικείς, και δεν κοιτάω πιά τις φωτογραφίες σου, τις έχω θάψει πρώτα μέσα μου, το μόνο αποδεικτικό στοιχείο πως κάποτε υπήρξες. Σκυφτός μου γράφω αυτό το γράμμα, σκυφτός θα πει, ελάχιστος χώρος να καταλαμβάνει το σώμα, αυτό...

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Morituri me salutan

Morituri me salutan

Ένας χάρτης δεν αρκεί για να με σώσει από τη δίνη του ωκεανού Μέχρι και ο Θεός δε με λυπήθηκε! Ποιος θα με προδώσει; Παράφορος κυματισμός Δεν είναι τυχαίος… Κείνται άπασες οι φιλοδοξίες αναμένουσες τη βίαια αρπαγή τους Είναι αδίστακτες! Δάκρυα αγύμναστα, νόθα Ιαχές...

Οι μέρες της νιότης μας

Οι μέρες της νιότης μας

Αποκαΐδια στην ποδιά του Χρόνου  οι μέρες της νιότης μας  σκόρπισαν στο πρώτο τίναγμα.  Διαβατάρικα πουλιά που έχασαν την άνοιξη  απ’ του χειμώνα τις κορφές αγναντεύουν  ηλιόλουστα σκιρτήματα αλλοτινών ερώτων.  Παραδομένες στις ρυτίδες του καιρού  άλλες στεριές και...

Οι μέρες της νιότης μας

Άνθρωπος

Κι άλλοι πέρασαν τα τείχη, Άλλοι με δάφνες, Άλλοι με βάγια και άλλοι γκρεμίζοντας τα. Και εμείς παραμέναμε δίπλα τους εκεί  και τους δοξάζαμε. Τι και αν οι ύμνοι δεν γραφόταν για αυτούς. Τι και αν υμνούνταν φωναχτά για εμάς. Για εκείνους που ακολουθούμε πιστά,  Για...

10 σχόλια

10 Σχόλια

  1. Πόπη Κλειδαρά

    Σ’ ευχαριστώ Άννα μου! Καληνύχτα…

    Απάντηση
  2. Σοφία Ντούπη

    Ικετεύει για στάλες χαράς

    να τελειώσουν τα αίματα

    οι ρωγμές μιας στιγμής.

    Συγκλονιστικό το ποίημά σου Πόπη!!! Μπράβο !!!

    Απάντηση
  3. Πόπη Κλειδαρά

    Σοφία μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Καληνύχτα!

    Απάντηση
  4. Πόπη Κλειδαρά

    Χαίρομαι Μάχη μου! Καλό μεσημεράκι!

    Απάντηση
  5. Χριστίνα Σουλελέ

    Πολύ ωραίο Πόπη! Μπράβο!

    Απάντηση
  6. Πόπη Κλειδαρά

    Σ’ ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου!

    Απάντηση
  7. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Κυλάει ο λόγος σου, Πόπη μου!… Σαν ρυάκι …κελαριστός γεμάτος εικόνες! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!

    Απάντηση
  8. Πόπη Κλειδαρά

    Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια! Καλό μεσημέρι!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου