Ήσυχα και καθαρά κοιτάω πια τον κόσμο
κι αφήνω στους αέρηδες ορθάνοιχτη την πόρτα.
Τη λύτρωση ψάχνω να βρω μες στης ψυχής το δρόμο,
μα τ’ άδικο αίμα γύρω μου με καίει
σα να ’ναι φλόγα!
Ο θάνατος καραδοκεί, η πείνα, η ξεφτίλα…
και μπαίνουν όλοι στη γραμμή, επαίτες μιας ζωής.
Σαν στοιχισμένα είναι σχοινιά ή σκόρπια ανέμου φύλλα,
για μαριονέτες και νεκρούς του ενός λεπτού η σιγή.
Δεν ξέρω τι είναι πιο βαρύ και τίνος είναι χρέος,
να παίζει τη μια με τα σχοινιά, την άλλη με τα φύλλα.
Σε ποιους θεούς η θυσία τους να προκαλεί τάχα δέος;
Και πώς αντέχουν οι δειλοί, σαν λεν’ εγώ δεν είδα!
Δεν ξέρω πίσω απ’ όλα αυτά τι υπάρχει ή ποια η ουσία;
Πού σταματάει η ευθύνη μου; Και πού ξανά την έχω;
Αν απ’ την άβυσσο για να βγω, θα πάρω ποιαν ευθεία;
Μα ένα είναι το σίγουρο, ότι άλλον πόνο δεν αντέχω.
Γι’ αυτό το πείσμα μου φορώ, είναι το μόνο που ’χω,
και όλο κοιτώ στον ουρανό τα φύλλα αν ανεμίζουν.
Ντύνω την έρμη μου ψυχή στο πιο καλό της ρούχο
αρκεί οι κούκλες τα σκοινιά μόνες τους να ορίζουν!
_
γράφει η Σοφία Ντούπη
“αρκεί οι κούκλες τα σκοινιά μονες τους να ορίζουν” …. με έντονο προβληματισμό ο μονόλογός σου Σοφία μου… για όλους μας.Να είσαι καλά!!Καλημέρα!!
Έτσι είναι Άννα μου…μεγάλη δουλειά να ορίζεις το παρών και το μέλλον σου… την αγάπη μου❤️, την καλημέρα μου και ένα όμορφο Σ.Κ?
Πόσο πολύ μ’ αγγίζουν όλα όσα γράφεις αγαπημένη μου Σοφία!
Να σαι πάντα καλά και να μας γεμίζεις την ψυχή με τις ομορφιές της πένας σου!
ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ!
Και εσύ αγαπημένη μου Χρυσούλα που είσαι πάντα κοντά μου…την αγάπη μου σε όλους σας να έχετε υγεία και να περάσετε όμορφα!!!!!❤️??
“Ήσυχα και καθαρά κοιτάω πια τον κόσμο
κι αφήνω στους αέρηδες ορθάνοιχτη την πόρτα… Και πώς αντέχουν οι δειλοί, σαν λεν’ εγώ δεν είδα! Δεν ξέρω πίσω απ’ όλα αυτά τι υπάρχει ή ποια η ουσία; Πού σταματάει η ευθύνη μου; Και πού ξανά την έχω;…”
Σοφία ένος λεπτού σιγή χρειάζεται για αυτόν τον μονόλογο-εξομολόγηση που έκανες!!! Σε δέκα γραμμές πρόβαλες όλη τον καημό, όλη τη δυστυχία της μικρής γειτονιάς και ναι, πολλές φορές γυρίζουμε απ’ την άλλη μεριά για να μην πέσει το βλέμμα μας πάνω της. Ξαφνικά γινόμαστε όλοι τυφλοί. Σ’ ευχαριστούμε Σοφία για την προβολή της εικόνας μας! 🙂
Εγώ σε ευχαριστώ Ελένη μου που πέρασες και στάθηκες από όσα με προβληματίζουν και μοιράστηκα μαζί σας.
“Ξαφνικά γινόμαστε όλοι τυφλοί”, λες πολύ εύστοχα. ” Τι με νοιάζει εμένα ας νοιαστεί ο Θεός” γράφει ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης στο “Είμαι Ευρωπαίος”… Κι εγώ ακόμη αναρωτιέμαι, που σταματάει η ευθύνη μου; Την αγάπη μου, να είσαι πάντα καλά και να περνάς όμορφα?!!!
Σοφία μου, εγώ αδαής στην ποίηση, ένα μόνο έχω να σου πω:
Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν έχω και δεν ξέρω τι ν’ απομονώσω….
Καλό βράδυ, καλό τριήμερο και ας έχουμε σκέψεις και, έστω και λίγες, ευαισθησίες!!!!!!!
Εγώ σ’ ευχαριστώ αγαπημένη μου ❤️Αθηνά που πέρασες και στάθηκες…Να είσαι πάντα καλά και να περάσεις όμορφα?!!!
Πόσο αληθινά όλα αυτά που γράφεις Σοφία μου. Τέλειο!!!!
”Που σταματάει η ευθύνη μου και που ξανά την έχω;”
Δεν σταματάει πουθενά Σοφία μου. Την ευθύνη την κουβαλάμε όλοι για τους εαυτούς μας και για τους γύρω μας. Κάποιοι την κουβαλούν στην ψυχή τους και κάποιοι στην πλάτη τους σαν κάπα που μόλις τους πέσει βαριά την ρίχνουν από τους ώμους τους.
Αν φορέσουμε όλοι το πείσμα μας και ντύσουμε την ψυχή μας με το πιο όμορφο της ρούχο, όπως πολύ όμορφα γράφεις, δεν θα υπάρχει φόβος ή πόνος που θα μας κυριεύει η θα περνάει δίπλα μας απαρατήρητος.
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου. Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
Τον τελευταίο καιρό, αισθάνομαι ότι έχω μερίδιο ευθύνης για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου και μένω απλά θεατής…Αυτό πονάει! Οι μαριονέτες με τις προκαθορισμένες και υποκινούμενες κινήσεις, πονούν!!! Και την δική μου αγάπη ❤️σε όλους σας Μηλιά μου, αν έχεις την μικρή, να της κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά!!! Μία εβδομάδα έμεινε για να γνωριστούμε και να τα πούμε κι από κοντά!!! Καλό τριήμερο??!!!