Ενώπιον της ιστορίας η σκιά που γεννά
σκιές θλιμμένες του εαυτού τους
κι ένας πόλος,
σαν ο θετικός, κρατημένος
ανάμεσα στους κορμούς των δέντρων που γρατζούνισε
η μέρα και η φθορά.
Εκεί η ξακουστή λογοτεχνία δεν χωράει ούτε
το μεγαλεπήβολο άρμα οποιασδήποτε πένας στοχεύει
ψηλά,
κατά την τάξη των βραβείων και των τιμημένων.
Εδώ ο κόσμος είναι πιο μικρός και πικραμένος
του λείπουν τα αγαθά- ο ρημαδοπολιτισμός του
απέτυχε-
γύμνωσε τα επιχειρήματά σου και πες τα με λόγια
κοφτερά-η κοινωνία των λίγων υπονομεύει
της μάζας τον άνθρωπο.
Κόντρα στο δολερό και ανεβαίνει ή κατεβαίνει ο υδράργυρος
υγρασία παρατείνει τα βάσανα
πάμε για τα Χριστούγεννα μα δεν ανάβουνε ορθόδοξα οι πυρσοί του κόσμου
ζούμε σε σκοτεινές σπηλιές και μοιάζουμε, όπως να βγήκαμε από την αγριότητα, αγρίμια..
_
γράφει ο Στρατής Παρέλης
0 Σχόλια